24 September: Winnemucca, Nevada
Het Wawona Hotel is in alle opzichten een aangename verrassing. Het gebouw is geheel van hout en gebouwd in 1876 in Victoriaanse stijl. De kamer is, ondanks dat we geen eigen bad of douche hebben, prima. Het diner is perfect en het ontbijt om van te smullen.
Zo ziet de entree van het hoofdgebouw, waarin ook het restaurant is gevestigd, er uit.
Onze kamer is in dit gebouw, helemaal boven aan de rechterkant. Er is geen lift en de koffers moeten we zelf over het grasveld zeulen.
Vlak voor we weg gaan horen we ineens iemand star spangled banner, het Amerikaanse volkslied, fluiten. En ja hoor, de vlag wordt gehesen. Ze hebben hier veel eerbied voor de vlag en staan strak ervoor in de houding met de hand op het hart. De iets ruigere versie van Jimi Hendrix heeft overigens onze voorkeur.
Het is ongeveer honderdzestig kilometer rijden om het Yosemite park uit te komen.
Onderweg maken we een stop en lopen we een stuk om een mooi uitzicht te hebben op het Tenaya
Lake.
De foto hierboven is genomen vanaf dit punt.
Een stukje verderop komen we aan de oever van het meer. We nemen nog maar twee plaatjes in het schitterende ochtendlicht.
Dan rijden we weer door, we moeten nog een heel eind vandaag. We verlaten Yosemite via de schitterende Tioga pas. Tien kilometer verderop is het gehucht Lee Vining waar we de lunch gebruiken. Lee Vining ligt pal aan het Mono Lake.
Na de lunch stoppen we nog even bij het Mono Lake.
Dit meer heeft een heel eigen ecosysteem. Er leven geen vissen in, het zoutgehalte is daarvoor te hoog. Micro organismen, vliegen en krabbetjes, die het voedsel vormen voor de vogels kunnen het er uithouden. Het stinkt er als de hel. De prairiemeeuwen zitten op een soort zoutbergen.
Op een afstand lijkt het alsof er wier ligt aan de rand van het meer. Als we dichterbij komen zien we dat het geen wier is maar vliegen zijn, heel veel vliegen.
De weg naar Winnemucca, Nevada, is lang en recht. Gelukkig hebben we cruise control en is de maximum snelheid in Nevada één van de hoogste van alle Amerikaanse staten, vijfenzeventig mijl per uur.
Oftewel zo'n honderdtwintig kilometer per uur.
Op de weg gebeurt er eigenlijk niets vermeldenswaardig en we maken dan ook geen foto's.
In Winnemucca nemen we onze intrek in het plaatselijke Super 8 motel. In de Winnemucca guide lezen we dat de naam van de stad komt van een indianen opperhoofd die hier heeft geleefd. De eerste blanke die het opperhoofd ontmoette zag dat hij maar één mocassin aanhad, one mucca dus. Het is maar dat je het weet.
