1 Oktober: Zion National Park
Van Hurricane naar Zion is het maar een half uurtje rijden. Omdat we de wekker om half zeven hebben gezet, zijn we al rond acht uur in het Zion National Park. Al direct zien we waar het hier om gaat, rotsformaties. In alle geuren en kleuren.
Je kunt in het park twee tochten maken, van zuid naar oost met de auto of met de shuttle bus noordwaarts de Canyon in. Wij beginnen met de autorit. Het is ongeveer twintig kilometer heen en dus ook twintig kilometer terug naar het beginpunt.
Alle foto's hieronder zijn gemaakt op de autorit. Vraag ons niet hoe de pieken precies heten, het enige wat we onthouden hebben is dat er veel Bijbelse namen zijn gebruikt. Dat heb je zo bij de Mormonen. Deze staat, Utah, is hun hoofdkwartier.
Na de rit nemen we de shuttle bus tot aan boven in de canyon. We besluiten om te voet de rivier de Virgin naar beneden te volgen. Het eerste uur lopen we in de schaduw en komen wonder boven wonder vrijwel niemand tegen. Of toch, als je goed kijkt zie je een roofvogel afsteken tegen de rotsen hieronder.
Ondanks dat het al oktober is staat er nog wel wat in bloei in de vallei langs de rivier, zoals deze heilige doornappel. We zeggen maar niks over Mormonen, bloemetjes en bijtjes...
Deze foto is speciaal gemaakt voor Karel. Er zijn dus hier ook enthousiastelingen die graag een steile wand beklimmen. Ze doen daar twee dagen over en slapen halverwege op een richel. Lekker wandje, toch??
