29 September: Jackson & Bear Lake
In de ochtend hangen we wat rond in Jackson. Jackson is een klein plaatsje in het "wilde westen". Je kunt hier een complete cowboy outfit aanschaffen, stetsons, laarzen, leren jasjes met franjes eraan etc.
Jackson doet een beetje gedateerd aan, ook de bioscoop. De ingang ziet er zo uit.
Er is een klein theater waar de wild west musical "The ballad of Cat Ballou" te zien is. We zijn net te laat.
Het town square heeft op alle hoeken een ereboog van geweien.
De plaatselijke kerk, St John's episcopal church, dateert uit 2011 en is gemaakt van hout. Het ziet er op een afstand niet echt uit als een kerk, verscholen achter de dennenbomen. Het kruis op het dak verraad een hoop.
Zelfs de coca cola automaat ademt de sfeer van het wilde westen uit...
We besluiten om vandaag niet al te ver te rijden, tweehonderdveertig kilometer, naar Bear Lake, Utah. Bear Lake is een bergmeer op tweeduizend meter hoogte met een paar strandjes. Het water is er kristalhelder en niet eens zo koud. We spenderen de hele middag op het grijze zandstrand, verscholen achter het riet. Behalve wijzelf is er in de wijde omtrek niemand te bekennen.
Of toch, 's avonds zien we bootjes op het meer.
30 September: Hurricane
Vanaf Bear Lake nemen we de 89 zuidwaarts. Het eerste uur rijden we over een prachtige weg, een "scenic byway" door de bergen. Daarna komen we op de I-15 en is het ruim vijfhonderd kilometer naar Hurricane, dat op zo'n dertig kilometer van Zion National park ligt.
Deze vijfhonderd kilometer zien we alleen maar voorbijflitsen. We passeren Salt Lake City, zo'n honderd kilometer stad/industrie/bruine vervuilde walm en daarna wederom een rechte weg tot aan Hurricane, Utah.
In Hurricane strijken we neer in een Super 8 motel. Het wordt het Hurricane Zion National park. Vijftig dollar voor een motel met ontbijt, wifi, tv, koelkast etc. Deze Super 8 heeft zelfs een klein zwembad en dat komt goed uit, het is hier boven de dertig graden. Met zicht op de snelweg in de verte, wat wil je nog meer.
