4 Oktober: Allée des Baobabs
Madagaskar heeft maar liefst zes verschillende soorten Boababs. Verder zijn er in de wereld nog twee soorten, één in centraal/zuidelijk Afrika en één in Australië. Het is daarom het mekka van deze schitterende aparte bomen op dit eiland.
En ook hier een soortgelijke sage over het ontstaan ervan. De Baobab is de grootste van alle bomen op het eiland maar had niet zulke mooie vruchten. Toen de Baobab de goden vroeg om mooiere vruchten werden ze zo kwaad dat ze alle Baobabs uit de grond hebben gerukt en ze ondersteboven weer terug hebben gezet.
De Baobabs kunnen vijfhonderd jaar oud worden en overleven hier dankzij hun dikke stam waar tot driehonderd liter water in wordt opgeslagen voor de droge periodes.
Op de weg van Morondava naar Belo sur Tsirihibina staan er een hele boel als lantarenpalen langs de weg. Bij het avondlicht is deze "Allée des Baobabs" een toeristische attractie.
De eerste zien we gewoon in het veld staan.
Dan volgt al snel dit verliefde paartje.
We zijn niet de enige bezoekers. Het is passen en meten om de andere kijkers te omzeilen met het foto's nemen.
De zeboekar is hier een heel normaal vervoer- en transportmiddel, vernoemd
naar de zeboe (bultrund).
Hier met een trotse Sakalava op de bok. Once upon a time...
Naast de Allée ligt een dorpje waar men het niet al te breed heeft, getuige de armoedige hutjes.
De inwoonsters van dit gehucht pikken een graantje mee van het bekijks.
Het licht verandert hier continue.
Afgelopen. Om kwart voor zes gaat de zon onder en het licht snel daarna uit. We haasten ons terug naar de lodge, maar rijden toch de helft van de weg in het aardedonker. Niemand heeft licht op zijn fiets of zeboekar. Bij veel auto's is het niet beter, maar we komen gelukkig zonder kleerscheuren weer veilig thuis.
