29 September: Île de Sable
Jean-Pierre oppert het plan om met zijn allen naar Île de Sable te varen. Voor we vertrekken duurt het wel even. Dan moet er dit, dan dat nog en tenslotte komt er ook nog een mannetje van de Lonely Planet langs om de lodge te inspecteren. Uiteindelijk kunnen we vertrekken.
Het is allemaal zeer de moeite waard. Île de Sable is een zandplaat voor de oostkust van ile de St Marie. Behalve zand en schelpen zitten er vogels en verder helemaal niks.
We gaan eerst met zijn allen schelpen zoeken. Dit zijn Nadia en Jonathan, de vrouw en de zoon van JP.
Tja, wat valt hier nog over te zeggen...
Peet gaat als enige nog wat snorkelen. Veel kleine visjes, maar er zijn wel mooie bij.
Mister Macho Stephane wil ook graag op de foto met de kids.
Op de terugweg blijkt maar eens te meer wie de patron (Stephane) is en wie de baron (JP). De boot is van JP en hij staat stoer te sturen totdat we bij koraalriffen komen waar het laag water is en de echte baas het moet overnemen...
Als we terugkomen staan er twee mensen voor de lodge. Of ze wat kunnen drinken vragen ze aan ons. Wie zijn dat vraagt Jean-Pierre? Goed volk zeggen we en dat is genoeg voor Jean-Pierre, hij laat ze niet meer gaan. Ter plekke lost hij alle "problemen" zoals onderkomen, geld etc. voor ze op. Het stel komt pas een dag later weer weg. Dagmara, een Poolse, en Jorge, een Barcelonees, worden in de loop van de dag dikke vrienden met ons.
Eerst gaan we met zijn allen aan een uitgebreide lunch die naadloos overgaat in het diner. JP staat er op om ter ere van onze laatste avond een Malagassiche dansgroep te regelen.
Dagmara is op een gegeven moment zo lem dat ze er bij gaat staan en volkomen uit de maat meedanst.
Na een zeer geslaagde dag vinden we met moeite onze hut die toch echt maar tien meter verderop staat.
