7 Februari: Valeria del Mar
Vandaag komt het voorspelde onweer en de regen pas na de middag op gang. Maar dan is het ook goed raak ook. We hebben twee nachten gereserveerd in onze hosteria en er is geen plaats meer vrij om langer te blijven als we dat zouden willen. We moeten dus op zoek voor onderdak voor morgen.
We rijden eerst naar Cariló, een dorp dat grenst aan Valeria del Mar. Het is verwonderlijk om te zien hoe het karakter van vier aan elkaar gegroeide badplaatsen totaal verschillend is. Pinamar is druk, flats, ongezellig, Ostende is ook druk, heeft geen hart, maar minder hoogbouw, Valeria del Mar is dorps, gezellig, alleen laagbouw en Cariló...
Hier logeren en wonen de rich and famous van Argentinië. Protserige huizen in het bos achter het strand met Hummerachtige voertuigen voor de deur. Het lijkt wel Wassenaar. In Cariló ligt geen asfalt en de regen heeft de zandpaden omgetoverd tot modderpoelen. Dan maar weer verder. We kijken even in Villa Gesell en draaien haastig weer om. De volgende stop is Mar Azul. Daar is helemaal geen doorkomen aan, de kuilen in de weg zijn nog te groot voor een 4X4. We hadden een cabaña eigenaar gemaild maar die zithelaas ook al vol.
Nee, Valeria lijkt ons nog steeds de beste optie en de leukste plek om de
laatste dagen door te brengen. De eigenaresse van onze hosteria is zo aardig om te
gaan bellen voor ons en wat blijkt, twee huizen verderop, bij
hosteria HG, is
plaats. Dat we daar niet eerder aan gedacht hebben.
We boeken gelijk voor de resterende drie nachten.
Bij het vallen van de avond is het weer opgeklaard en gaan we over het strand lopen richting Ostende. Raar idee, de zon gaat hier onder over de duinen. Het is nog knap druk. In de verte doemen de flats van Ostende voor ons op.
Als het bijna donker is lopen we over het strand weer naar "huis". We hebben trek en hier aan de kust zijn de restaurants niet op buitenlanders ingesteld. Ze openen niet eerder dan half negen 's avonds. Het strand is op dit tijdstip van de dag het domein van de sportvissers.
8 Februari: Valeria del Mar
Naar schatting een derde van de Argentijnen zijn weer aan het werk in Buenos Aires. We verhuizen onze koffers naar de buren en gaan een kopje koffie drinken op ons vaste terras aan de rotonde in het hart van Valeria. Het weer is totaal omgeslagen, strak blauwe lucht.
Zie hier het kloppend hart van de stad om een uur of tien in de ochtend op een doordeweekse dag.
Na de koffie gaan we het strand op. Gezien de wolkenloze hemel zou een parasol niet overbodig zijn, ja zelfs een must. We lopen twee balneario's af en vangen bot. De een verhuurt niet, de ander vraagt veertien euro per dag. Dan maar in de schaduw van het badtorentje op het strand. Na een tijdje komt de lokale baywatch held, José, ons zeggen dat we daar niet mogen liggen en biedt ons een parasol te huur aan voor drieënhalve euro per dag. We happen gretig toe, hij loopt naar de surfschool toe en haalt er de parasol waar een van de surfschool medewerkers onder zit te schuilen weg. Tevreden gaan we eronder liggen.
In de avond gaan we nog even naar een megamarkt, tien kilometer verderop. Hier zijn niet alleen gereserveerde parkeerplaatsen voor gehandicapten.
Daarna gaan we heerlijk uit eten, bij El Marisquero. Tot ons genoegen hebben ze ook hier de betere Argentijnse chardonnay, Trumpeter van het huis Rutini (Mendoza).
9 Februari: Valeria del Mar
Vandaag is het heet en er waait wederom een straffe wind. Vanaf ons koffieterras kijken we naar de dorpsgek van Valeria die zijn gitaar mishandeld op het pleintje. Elvis has left the building...
Wat we verder doen vandaag? Weinig. Uurtje strand en zandhappen vanwege de harde wind, siësta, nog twee uurtjes strand/zandhappen, wat boodschapjes doen etc.
's Avonds gaan we toch maar eens bij een parilla eten, Santoro genaamd. Een parilla, wat ze hier uitspreken als parietzjaa, is een soort BBQ restaurant waar alles draait om vlees, veel vlees. Halve koeien en schapen worden in de etalage geroosterd boven een houtskoolvuur. Geen prettig gezicht voor vegetariërs... Argentijnen zijn er verzot op.
Het vlees was overigens perfect, mals en sappig. De Trumpeter malbec was ook erg lekker. De rest was mwah, evenals de bediening. Onze top vier van restaurants na vier dagen Valeria del Mar ziet er na dit bezoek als volgt uit:
- El Marisquero
- El Chanquete
- Il Comendatore Benito Durante
- Santoro
