9 December: Monumento Natural Salar de Surire
Het is hondervijfentwintig kilometer rijden vanuit Putre naar de zoutvlakte
Salar de Surire.
Vijfentwintig kilometer ervan is asfalt en de rest zand/grindweggetjes.
Het is kurkdroog, dus happen we stof, stof en nog eens stof. Vanwege de hoogte,
de salar ligt op 4325 meter,
is het ook erg benauwd. Na tachtig kilometer stoppen we in het op 4600 meter hoogte
gelegen gehucht Guallatire. Natuurlijk is er ook hier een kerk te vinden. Niet
zomaar eentje, het is de Iglesia de la Virgen de la Inmaculada Concepción, een
nationaal monument.
Godzijdank is er ook een "uitspanning". Paulina is de bazin van deze toko. Ze
schenkt nescafé in haar huiskamer met een soort
Bara's erbij.
Deze aimabele Aymara vrouwe runt ook een hospedaje (lodge) in dezelfde huiskamer zo te zien.
Vanuit haar huis heb je zicht op de rokende Gualllatire vulkaan. Hij ziet er dreigend uit, maar echt uitbarsten doet ie al jaren niet meer.
Na een half uurtje rijden we door, Paulina met een handje drop achterlatend. We komen ooit terug beloven we.
Rond het middaguur komen we bij de salar aan. We stuiten eerst op de mijn activiteiten van Quiborax. Vrachtwagens rijden af en aan met mineralen. Pinochet heeft Quiborax tijdens zijn regime een derde van de zoutvlakte cadeau gegeven, die boef. Zo is er nog steeds een strijd tussen geld en milieu hier.
Als we twaalf kilometer doorrijden komen we in het ongerepte deel.
Ook hier tref je die raadselachtige kussenvormige plant aan, de Yareta. Het is een zelfbestuivende plant die alleen in Zuid Amerika boven de 3200 meter voorkomt.
In het natte gedeelte van de salar zittten drie soorten flamingo's, de James’-, Andes- en Chileense flamingo.
Vicuñas zie je ook bij bosjes rondlopen. Af en toe heeft er eentje hoge nood. Op de achtergrond Andes flamingo's.
We kunnen uren kijken naar de aanwezige dieren.
En naar het fascinerende landschap.
We rijden rond het meer totdat de weg wordt versperd door drie vicuñas.
Dan poogt er een Chileense flamingo de KLM reclame na te bootsen. Het gaat hem goed af...
Wat een uitslover zeg denkt deze Andes flamingo.
Deze vicuñas zijn er maar bij gaan liggen. Al dat gefladder komt de rust hier niet ten goede hoor je ze bijna denken.
We hebben genoten van de salar en rukken ons met moeite ervan los. Maar ja, het is nog zeker een uur of drie stuiteren terug naar de lodge in Putre. Vamonos!
