11 November: naar Lake Manyara
Vroeg in de morgen, het is nog aardig fris, staan we klaar bij de auto om te vertrekken naar Lake Manyara. Het belooft een heel lange dag in de auto te worden. We worden "uitgezwaaid" door twee klipdassen die zich lekker aan elkaars achterwerk en de ochtendzon warmen.
We gaan bij het visitor centre in centraal Serengeti koffie drinken. Daar zijn we aan toe na een dikke twee uur stuiteren en vrij weinig wild te hebben gezien langs de kant van de weg. Bij het visitor centre loopt deze D'Arnauds baardvogel rond.
We zijn de bocht nog niet om na de koffiebreak of we zien een zeldzame serval in het veld staan. Maar voor we een foto hebben kunnen maken is hij alweer in het struikgewas verdwenen. Daarom "lenen" we een foto van internet.
Gelukkig krijgen we een kilometer of wat erna nog een laatste cadeau vanuit Serengeti, een jachtluipaard (cheetah) speurend over de savanne op zoek naar zijn brunch.
Een close-up van de cheetah. Ze jagen overdag en om de ogen te beschermen tegen het felle zonlicht tranen ze veel. Bij deze cheetah kan je mooi de baan van de tranen in het zwart zien...
Even buiten de poort van het park loopt deze secretarisvogel.
Het is een barre tocht vanaf hier die zeveneneenhalf uur zijn we bij onze lodge. Op aanraden van Makasa, de organisator van de Tanzania trip, hebben we voor de Rhotia Valley Tented lodge gekozen. Die keuze blijkt een misser.
De Nederlandse eigenaren baten een zestiental stokoude legertenten met een
rieten dak er boven uit. Van de winst gaat een gedeelte naar een nabijgelegen
weeshuis, dat dan weer wel. Het is behoorlijk basic met slechte bedden voor een
smak geld. Een beetje politiek correct neo kolonialisme.
Tot
overmaat van ramp zijn hier uitsluitend kakkineuze landgenoten. De hete
aardappel die je hoort bij de meesten krijgen we overigens niet bij het karige
maal geserveerd. Gelukkig zitten we hier maar één nacht!
12 November: Lake Manyara
Het is een dik half uur rijden naar Lake Manyara National Park. Vanuit het viewpoint schieten we dit plaatje van het meer, wat overigens voor het grootste deel nu droog ligt.
Dit is onze laatste dag in Tanzania dus nog even snel een plaatje van Tuma met Mar en de auto waarin we zoveel hebben (af)gezien.
Veel bos, steile hellingen en af en toe een vlakte. Dat is dit park ten voeten uit. De boomleeuwen die hier schijnen te zijn krijgen we niet te zien, wel de "usual suspects" zoals deze zebra's.
De gnoes zijn hier lichter van kleur dan in Serengeti.
Er zijn vogels hier. Veel vogels, heel veel vogels... Hieronder een paar
exemplaren die we op de foto hebben genomen.
Een
Afrikaanse nimmerzat,
een heilige ibis,
een ralreiger,
en een gestreepte ijsvogel.
We hebben ook nog nooit een diadeemmeerkat gezien. Over de wenkbrauwen loopt een band van stijf lichter haar, vandaar de naam diadeem, waar het een beetje op lijkt.
We verlaten het park en gaan op weg richting Kilimanjaro airport. Onderweg wemelt het van de minibusjes met vaak "Jezus redt" teksten of andere kunstuitingen. Boordevol proppen ze ze en ach een fiets kan ook nog wel mee op de "twinny load".
Ergens langs de weg, vraag niet waar, is er een kleurige markt aan de gang.
Tegen half drie zijn we uiteindelijk bezweet en wel bij onze laatste lodge hier, de Kia lodge. Die ligt op anderhalve kilometer van de airport en dat is maar goed ook. We moeten morgenochtend om VIER uur daar zijn voor de terugvlucht naar Nairobi...
