7 Maart: Havana vervolg
We lopen weer een hoek om en komen op een kleine overdekte markt in een markthal. Ché ziet er op toe dat alles eerlijk verloopt.
Ananasje mevrouw, papayaatje meneer...
De weg vanaf het centrum naar de malécon (boulevard) loopt via de Paseo del Prado. Hier krijg je een aardig beeld van de vergane glorie. Nog niet alles is gerenoveerd.
De malécon. Ook hier was het eens fantastisch mooi en nu run down. Het is nog altijd erg sfeervol.
Eenmaal op de malécon aangeland komen er wolken uit het oosten...
en schijnt de zon nog in het westen boven het ruim vierhonderd jaar oude Castillo de los Tres Reyes Magos del Morro. Ook dit is werelderfgoed. We gaan niet naar binnen en blijven liever nu in de relatieve koelte van de zeebries van de straat van Florida. Het is en blijft nog altijd bloedheet in de stad.
Moe van alle indrukken zoeken we een terrasje op de malécon voor een mojito:
een
Cubaanse drank van
rum,
limoensap,
rietsuiker,
spuitwater en
munt met veel ijs.
Rechts van ons is de kapper...
en links komt de buurvrouw even om de hoek gluren.
Voor de duisternis invalt rijden we terug naar onze casa in playas del este. Deze douche oogt gevaarlijker dan ooit maar we wagen het er op. Hoe het werkt? Zet de schakelaar (rechts) om en het water komt als stoom het pijpje uit. Draai vervolgens de kraan open en al knetterend wordt het dunne straaltje verwarmd. We rillen en dat is niet van de kou.
Dan gaat het vreselijk hozen. We kruipen in bed en horen het hard onweren. Slapen doen we slecht op het rotbed.
