15 Januari: Parque Nacional Los Alerces
Parque Nacional Los Alerces ligt op zo'n veertig kilometer vaan Esquel. Daar gaan we vanochtend eens een kijkje nemen. Werelderfgoed dit park dat wordt gekenmerkt door het veelvuldig voorkomen van de Fitzroya, of alerce in het Spaans, waarvan de naam van het park stamt.
De oude, grote alerces staan in een deel van het gigantisch grote park waar we niet naar toe gaan. Onze bestemming is de centrale ingang, het Futalaufquen meer en het bos daar omheen. We hebben een korte steile wandeling, de Quebrada del León, uitgezocht die uitkomt op een platform waar je een waterval kunt zien.
Het pad gaat door een arrayán bos.
Onderweg zien we allerhande bloemetjes en af en toe een
doorkijkje naar het Futalaufquen meer.
Mar komt als eerste op het platform aan en
ziet de waterval onder luid geruis naar beneden denderen.
Bij de auto aangekomen is het ffff tijd om uit te blazen.
Hierna rijden we om het meer heen en maken wat
foto's.
Dan houdt de asfaltweg op. Er is nog een haventje vier kilometer verderop. Daar willen we nog wel naar toe, wat is nou vier kilometer ripio? De auto is het echter na een paar honderd meter helemaal zat. Er begint van alles te piepen en er branden ineens vier oranje lampjes. ABS, ESP, downhill control en handrem waarschuwingen flitsen op het dashboard. We rijden voorzichtig terug naar het asfalt en zetten de auto een paar minuten stil. En verdomd als het niet waar is, alle lampjes en boodschappen zijn verdwenen. Da's fijn, maar we hebben het even gehad met ripio en rijden terug naar Esquel.
Eind van de middag gaan we naar Laguna Zeta,
vijf kilometer buiten de stad. Ook dat blijkt niet helemaal
een geasfalteerde weg te zijn. De wind is weer opgestoken en
de stofwolken vliegen om je oren.
Ook dit is weer een mooi meer met een leuk prieeltje aan de rand. Onze vriend de Chileense Kievit scharrelt lekker aan de waterkant.
Op de terugweg nog een fotomomentje van Esquel van boven.
Vanavond gaan we eten bij een cerveceria, een
biertent dus. Veel jongeren, lekkere muziek en de fajita's
zijn echt smullen. De naam van deze zaak? Blest!
Na thuiskomst kijken we nog een aflevering van
Squid game 2. En dan naar bed...
