9 Januari: Amsterdam - Johannesburg
We hebben een avond/nachtvlucht naar Zuid Afrika. Dat betekent dat we vandaag alles op ons dooie akkertje kunnen doen. Om vijf uur vertrekken we van huis en zijn een uur later op Schiphol. Hun website zegt dat het druk is bij security, maar daar klopt helemaal niets van. In minder dan twintig minuten hebben we de koffers afgegeven en zijn we door de security heen.
We vliegen met Swiss air. Eerst naar Zürich. Trots vermeldt de piloot dat we pünktlich zijn en dat klopt op de minuut. Dan volgt een fikse wandeling van terminal A naar E met halverwege een ritje metro. Twee uur later vertrekken we, na een futuristisch ogende "de-icing" van de 777, naar Johannesburg. En ook deze piloot meldt tros dat we pünktlich zijn.
10 Januari: naar Mokopane
Op O.R. Tambo airport loopt alles in een razend tempo en in notime staan we voor de balie van Woodford car rental. Het is elf uur in de ochtend. We krijgen een voor ons volslagen onbekende Chinees mee voor de komende zes weken, een Chery Tiggo 4 pro.
De auto is bijna nieuw, de teller staat op 1607 km, en een maatje groter dan gereserveerd. Dat is prettig. Minder is dat, als we de parkeergarage uitrijden, de regen met bakken uit de hemel komt. Het gaat alsmaar harder regenen en er zit geen automatische stand op de ruitenwissers. De handel ervan zit aan de linkerkant van het stuur, daar waar bij ons de richtingaanwijzer zit en vice versa. Meerdere malen zetten we de richtingaanwijzer aan als de wissers harder moeten...
Na een kleine tweehonderd kilometer houdt het eindelijk op met plenzen en breekt de zon door. Zo zien we het graag. Wel moeten we nu uitvogelen hoe de airco werkt, het wordt in een rap tempo warmer in de Chery.
Om half drie rijden we het terrein van de Oryx B&B op. Het is inmiddels dertig graden buiten en enigszins duf en moe stappen we uit. De rest van de dag doen we weinig anders dan opfrissen onder de douche en in het schitterende, door palmen omzoomde zwembad.
De B&B serveert zelf geen diners maar betrekt die van een cateraar. Die brengt twee gigantische borden eten voor ons. Met moeite eten we samen een van de twee borden leeg en spoelen het eten weg met een flesje rode wijn. Daarna is het beste er wel weer van af. Even na negen uur liggen we uitgeteld in bed.
11 Januari: Mokopane
Na een copieus ontbijt gaan we de stad in om wat proviand voor de komend dagen in te slaan. Maar eerst maar eens een foto maken van onze Chinees. Die staat onder de carport waarvan het dak geheel uit zonnepanelen bestaat.
Nu we toch bezig zijn ook maar eentje van de entree van onze B&B met op de achtergrond de bergen die net door de wolken heenkomen.
Net als veel steden in het noorden van Zuid Afrika zijn de blanke boeren stadsnamen gewijzigd in namen van de lokale inheemse bevolking. Mokopane heette tot voor kort Potgietersrus. Google vindt dat nog steeds zo.
's Middags gaan we een eindje wandelen. We zitten middenin een villawijk met veel groen waar je geen witte ziet lopen op straat.
Waar blanke boeren wonen, zijn ook altijd Godshuizen in dit land. Geen fraaie architectuur, sober moet het zijn voor de strengen in de leer.
Na de wandeling zoeken we het zwembad op tot het begint te spetteren. De cateraar heeft inmiddels ons diner afgeleverd. Het ziet er een stuk minder machtig uit dan gisteren.
Vanochtend hebben we in de mall onze eerste fles
Riebeek Cellars van deze reis gekocht, een pinotage rosé. Die past vast wel bij het eten.
Op het etiket staat: "tenacity against all odds" wat zoiets als "vasthoudendheid tegen alle verwachtingen in" betekent.
Prima motto.
