2 Januari: Mandalay
De shared taxi die we besteld hebben voor half tien staat al om kwart voor negen voor de deur. Maar echt vlot is dit middel van vervoer niet. We zijn de eerste die ze ophalen en de laatste die ze in Mandalay afzetten. We checken in in hotel Queen en besluiten om vanmiddag gewoon een stuk te gaan lopen in de stad.
De enige bezienswaardigheid die we bezoeken is de Goldpounders wijk. Hier wordt goud tot bladgoud geslagen door zeer gespierde kerels onder erbarmelijke omstandigheden. Er moet uren geslagen worden voordat het eerste stadium wordt bereikt.
We nemen eerst een kijkje in een toeristenshop. Daar poseren ze graag.
Daarna gaan we naar een klein bedrijfje even verderop. Deze kerel is ook beresterk en laat zijn werk zien. Tussen dunne bamboebladen en rijstpapier worden de minuscule stukjes goud geplaatst. Dan wordt er een stapel gemaakt, een leren band er om heen en meppen maar met een houten hamer van drie kilo. Het betere sportschool werk...
Mar krijgt een bladgoud tattoo van deze hunk.
We gaan weer verder na dit gouden geweld. Onderweg valt genoeg te kieken. Een foeilelijke kerk met beelden van de twaalf apostelen,
de allerlaatste mode geïnspireerd door Chinese (wan)smaak,
de muzikale ijscoman,
een Chinese poort
en de jongens van de bewegwijzering die druk bezig zijn terwijl het verkeer langsraast.
Je zou er moe van worden... Maar gelukkig kan je hier het moede hoofd op deze roltrap te rusten leggen. Hij doet het toch niet meer.
Bij het station is het een drukte en een rotzooi van belang. Deze eerste klas coupe wordt vijf minuten later aan de trein gekoppeld. En dat terwijl wij er al zeker van waren dat er nooit meer iemand in zou zitten, zo afgeragt zag ie er uit.
We gaan er vroeg in vanavond. Morgen loopt de wekker al om kwart over vijf af, om zeven uur vertrekt de boot naar Bagan.
