3 Januari: naar Bagan
Het is een drukte van belang bij de "aanlegsteiger" van de Malikha 3, de houten open boot waarmee we de honderdvijenzeventig kilometer naar Bagan gaan overbruggen vandaag. We hebben zelf geen foto van dit schip gemaakt maar eentje geleend van internet.
Stipt om zeven uur in de ochtend vertrekken we voor een tocht van elf uur over de rivier de Irrawaddy. De eerste uren is het steenkoud aan dek, fleeces aan. In het ochtendlicht komen de kleurige scheepjes op de rivier en de bouwsels op de oevers prachtig uit.
Vanaf een uur of tien wordt het aangenaam vertoeven op de voorplecht en kunnen de fleeces open. We hebben de mooiste plekjes geregeld, vlak voor de stuurhut. Aan trivialiteiten zoals een reling wordt hier niet gedaan, we hebben vrij uitzicht.
Je moet wel blijven zitten anders blokkeer je het zicht van de met zijn voeten sturende kapitein.
De waterstand is in dit jaargetijde laag tot zeer laag. Dat betekent extra reistijd en oppassen voor zandbanken. Zo af en toe komt er iemand voor onze neus zitten om te helpen navigeren. Eén dek lager aan weerszijden van de boot staan twee matrozen constant met meterslange peilstokken de diepte te meten. Ze schreeuwen dat door naar de man op de voorplecht die dit met handgebaren doorgeeft aan de kapitein, op dit moment dus nog maar één meter aan stuurboord. Tijdens deze exercitie mag je zeker niet gaan staan!
Ondanks de vele uren varen vervelen we ons geen moment. Er gebeurt van alles en nog wat op en langs de rivier.
We krijgen nog een mooie zonsondergang op de koop toe.
Tegen zes uur zijn we dan eindelijk in de haven van Bagan. Dan is het nog een kilometer of tien naar ons hotel, het Kumudara. We hebben daar twee nachten een superior kamer geboekt en twee nachten een junior suite.
Als we in de superior aankomen zijn we not amused. Wat een ouwe troep is dit. Als ook nog blijkt dat de wc niet doortrekt is voor Peet de maat vol en loopt hij naar de receptie om zijn beklag te doen. Met veel pijn en moeite krijgen we een upgrade naar de junior suite.
En wat blijkt, dit zijn schitterende kamers! Met een Japans aandoend vlonderterras buiten boven water, een giga badkamer, mooie inrichting en echte Birmese luxe in het toilet. Als tijdens het wc gebruik de rol op is kan je gewoon de receptie bellen vanaf je troon...
