17 december: naar Cambodja
Aan alles komt een eind, ook aan ons verblijf op Koh Chang. We moeten weer eens de koffers pakken, vandaag gaan we op weg naar Cambodja. We hebben tickets gekocht met als eindbestemming Sihanoukville in Cambodja. Kosten, vijfentwintig euro per persoon. Daar krijg je wel wat voor terug...
De reis begint om acht uur 's ochtends met een ritje van een half uur met wat ze hier op het eiland een songteaw noemen. Dat is een kleine pick-up met daarop een frame gelast, smalle bankjes in de achterbak, dakje erboven, treeplankje. Geloof het of niet, er kunnen twaalf volwassenen in de bak en nog eens vier staand op de plank erachter.
De bagage gaat gewoon bovenop. Overigens, we hebben niet één songtaew gezien waarvan de uitlaat niet lekt, je vergast lekker onderweg.
Het tweede deel van de trip is een tocht met een veerbootje. Op deze foto ziet hij er aardig vol uit. Schijn bedriegd, nadat we de foto genomen hebben komen er nog zeker zo'n zestig man bij. Met bagage.
De boottocht duurt vijfenveertig minuten.
Het derde deel van de reis is wederom een songtaew ritje naar het "reisbureau" (tafeltje in de open lucht). De ietwat schele Thaise achter het tafeltje zegt: "Minibus come in fifteen minutes". Na een uur wachten is de minibus er nog steeds niet en worden we in een volgende songtaew gestopt met bestemming Trat, twintig kilometer verderop.
Daar begint het vierde deel van de tocht, nu wel per minibus. Twee uur later staan we aan de grens, Ban Hat Lek. Het werkt allemaal heel soepel:
-
Health inspection. Formulier invullen om een verklaring dat je geen SARS hebt te verkrijgen.
"Please pay 50 baht" (1 euro) wordt er gezegd. We vinden dit pure geldklopperij en weigeren te betalen. Nou ja, dan niet, ook goed, de volgende toerist trapt er misschien wel in. -
Visum. Een heerlijke oude taart met fel gelakte nagels achter de balie vraagt of we Frans spreken, ja dus.
Dat is gelijk koek en ei. We krijgen het visum en hebben weer een hindernis genomen. -
Paspoortcontrole. Die vijf stempels hebben ze niet voor niks liggen. Die moeten op en over je visum.
-
Foto. Die wordt gemaakt met een webcam en voilà, klaar is Kees.
Alles wordt afgerond binnen slechts dertig minuten. Dan zijn we in Cambodja.
Vanaf de grens deel vijf van de reis, in een echte taxi naar Koh Kong. We overnachten in het Riverside resort. Ook de overnachting zit, evenals al het vervoer, bij het ticket inbegrepen.
Koh Kong is een erg klein plaatsje, maar een tandarts hebben ze er zeker.
We hebben nog zeeën van tijd vandaag. Tijd voor o.a. een bezoek aan de kapper. Peet's haar is echt te lang!
Helaas spreekt de beste man geen Frans of Engels, alleen Khmer. Wij spreken dat niet en, ja dan krijg je wel eens misverstanden. Peet is niet ontevreden, maar het is meer kort dan gedekt...
