6 januari: Hanoi
We zijn al vroeg op het vliegveld van Vientiane. De vertrektijd van de vlucht naar Hanoi staat op 08.05. De captain heeft er zin in, we vertrekken twintig minuten te vroeg. Dat kan hier allemaal.
Na wat formaliteiten bij de douane in Vietnam krijgen we ons visum en kunnen we het land in. We gaan meteen te voet de stad in.
Hanoi ligt aan drie rivieren, waarvan de grootste de rode rivier is die zijn oorsprong heeft in buurland China. Water genoeg hier, er zijn een aantal meren in de stad. Dat geeft de stad een beetje lucht. De eerste meren die we tegenkomen zijn het Trúc Bạch en het Hồ Tây, de laatste is, met een oppervlakte van vijf vierkante kilometer, het grootste meer van Hanoi.
Op een klein eilandje in het Hồ Tây meer staat de Trấn Quốc pagode. De pagode is ruim vijftienhonderd jaar oud en is daarmee de oudste pagode van Hanoi. Na drie landen met tempels te hebben bezocht is het even wennen aan pagodes.
Mar zoekt even de bijzonderheden van het complex op in de loenly planet.
Pagodes zien er erg Chinees uit voor ons. Logisch met China in de directe nabijheid. Overal smeult de wierrook.
De drie wijzen uit het oosten?
Binnenin de pagode wordt gebeden met wierrook in de handen.
Op het plein achter de pagode staat een kostbaar geschenk uit 1959 van de president van India, een stekje van de originele bodhi boom waaronder Boeddha "de geest" heeft gekregen. Hij is al aardig gegroeid.
Nog een foto van een afstandje voor we verder gaan.
Vietnam is evenals de omringende landen in de eerste helft van de negentiende eeuw in Franse handen geweest. Er zijn nog behoorlijk wat gebouwen uit die koloniale tijd zoals dit voormalige presidentiële paleis uit 1905.
Hierna is het mausoleum van Chủ tịch (president) Hồ Chí Minh oftewel "oom Ho" aan de beurt. In deze grauwe communistische bunker ligt het gebalsemde lichaam van de grote leider. En dat terwijl hij zelf gecremeerd wilde worden... Het mausoleum is een bedevaartsoord voor de Vietnamezen. Op het gigantische plein voor het mausoleum is plaats voor een kwart miljoen mensen.
Jammergenoeg zijn we net te laat en is het mausoleum al gesloten als we daar aankomen. Morgen is het ook dicht. Wel zien we het wisselen van de wacht.
Een paar meisjes op het plein willen maar wat graag met Mar poseren voor het mausoleum.
In de middag lopen we verder richting oude stad. We passeren een spoorwegovergang. De trein maakt voor sommigen echt deel uit van het dagelijks leven.
Bij Đền Ngọc Sơn, de pagode van de jadeberg, zitten oude mannetjes een soort Go te spelen.
Aan het eind van de middag gaan we terug naar ons familiepension. Dat is een woonhuis in, zoals ze het zelf zeggen, een gezellige volkswijk in het Tay Ho district. De eigenaren zijn een Hollands/Vietnamees echtpaar met twee kinderen. Ze runnen ook een reisbureautje en we hebben bij hen alle transport plus onderkomens vanaf hier tot aan Bangkok geboekt.
