12 februari: Mae Sot
Heerlijk uitgeslapen gaan we op pad richting het zuiden. Via Thoen rijden we naar Tak waar we op het gemakje gaan lunchen. Erg boeiend is het hier niet dus gaan we snel verder, westwaarts richting de Birmese grens.
Na zo'n tachtig kilometer rijden komen we in Mae Sot aan. Mae Sot ligt tegen de grens met Myanmar aan. Een echt leuke accomodatie kunnen we niet vinden. We besluiten om het Phon Thep hotel maar te nemen. Het hotel ligt een een zijstraat (soi) van de hoofdstraat, Prasartvithee Road.
Mae Sot is een handelsplaats, een "bustling border town" volgens de planet. Multi-cultureel is het zeker. Er lopen Karen, Birmezen, Chinezen, Thai en nu ook twee witte Hollanders rond.
13 februari: Mae Sariang
Na het ontbijt zetten we de koffers in de auto en gaan noordwaarts. We rijden kilometers langs de grens van Thailand en Myanmar op weg naar Mae Sariang. Om de haverklap zijn er controleposten. We zien er kennelijk niet naar uit dat we een kofferbak vol opium vervoeren en kunnen doorgaaans zonder veel oponthoud onze weg vervolgen. Na een paar stops zijn we er aan gewend en vinden het normaal.
Op de routebeschrijving staan, ergens halverwege, de Mae Usu grotten aangegeven. Leuk plekje voor een stop.
Hier komen vrijwel geen toeristen langs. We zijn dan ook de enige bezoekers. De soezende Thaise gids met zijn kinderen wrijven zich eerst eens goed in de ogen. Vriendelijk lachend nemen ze ons mee de grotten in.
Na een stuk door de grot onder de grond te hebben gelopen komen we door een gat weer boven de grond uit. Het lijkt net op een tunnel. We kunnen kiezen, dezelfde weg weer terug of via het bos. We kiezen voor het bos. Dat is ongeveer anderhalf uur lopen. Grijnzend zegt de gids dat we nu in Myanmar zijn en we daarstraks in de grot illegaal de grens zijn overgestoken. "Ze schieten niet hoor zegt de gids, ze waarschuwen eerst...".
Weer terug bij de auto nemen we nog snel een foto van de kinderen.
Daarna rijden we weer verder naar Mae Sariang. De rest van de rit verloopt spoedig en eenmaal aangekomen in Mae Sariang zoeken we het Kamolsorn hotel op. "Fairly centrally located, the Kamolsorn Hotel has a range of large, clean, old-fashioned rooms. All have air-con, with local TV and a clean bathroom with hot shower and occasionally, a bath. It's absolutely fine, but there's just no reason to choose here over some of the other choices in town.". Waarvan akte.
Het valt allemaal best wel mee en vanuit onze kamer hebben we een leuk uitzicht op een Thai's restaurantje met miniterras. Het eten ziet er heerlijk uit!
14 februari: Mae Hong Son
De route naar de laatste "Mae" op deze tocht is schitterend. Door een bergachtig landschap met dichte bossen en hier en daar wuivende palmbomen rijden we over bochtige wegen.
Opeens moeten we vol in de remmen: er zijn koeien op de weg.
De Nong Haeng Hot Springs zijn zeker een stop waard. Je kunt daar eieren koken in een van de hete bronnen midden die midden in een verlaten veld liggen. Kennelijk heeft iemand zijn eitje in zo'n bron laten liggen, het stinkt behoorlijk naar rotte eieren!
Aan het eind van de rit rijden we Mae Hong Son binnen, waar we aan de rand van de stad onderdak vinden voor de nacht. We zijn erg te spreken over het Mae Hong Son Hill resort en de ligging ervan. "Location on the slope of Doi Kong Moo" zeggen ze zelf. We hebben een kleine bungalow op het complex met een grote tuin boordevol exotische planten. Helaas zijn er luidruchtige (Thaise) buren, er is een feest in de stad.
