12 Februari: Kunjani

De mussen vallen zo'n beetje dood van het dak vandaag. Wat te doen op zo'n dag? Niet eenvoudig, we hebben het dan ook lang over. Er passeert van alles de revue. Uiteindelijk valt de keuze op de Paarl Mall, een groot winkelcentrum op een half uurtje rijden. Eerlijk is eerlijk, behalve mensen kijken en shoppen bevalt de de airco daar ons het meeste. Mar koopt wat shirtjes, maar voor de rest is er weinig aantrekkelijks voor ons.

Eenmaal terug in de cottage houden we ons onledig met het voorbereiden voor de reis terug naar Nederland morgen. Er is (nog steeds) een covid test noodzakelijk en het blijkt niet zo simpel om daar online wat over af te spreken.

We dineren in het dichtstbijzijnde restaurant, Chez Shiraz, dat hoort bij de golfclub op twee kilometer van de cottage. Niet bijzonder, wel erg makkelijk zo dichtbij.

13 Februari: Clos en Stellenbosch

Om tien uur verlaten we Kunjani en rijden naar Clos Malverne. Daar heeft Peet een afspraak voor een massage en we gaan, voor de tweede keer deze reis, daar lunchen. We zijn een uur te vroeg voor de massage maar worden in het restaurant vriendelijk onthaald door de serveersters. Die weten nog precies hoe we onze koffie drinken ook. Echt thuiskomen!

Voor de lunch hebben we afgesproken met Teresa en Johannes, het Duitse stel dat we een paar dagen eerder in Clos hebben ontmoet. Het wordt een gezellige middag met aardig wat glazen wijn bij de lunch.

Na de lunch gaan we Stellenbosch in en zitten een uur of twee op een terrasje in het centrum. Uren voor vertrek komen we aan op het vliegveld. Maar goed ook, het testen blijkt nog wel een dingetje. De online registratie hebben we voor Jan Doedel gedaan, we mogen alles opnieuw invullen op hun website. Het reiscertificaat typen ze daarna met de hand over en dat levert dan weer fouten op.

Vervolgens komt de man van de autoverhuur en daarna gaan we door het hele incheck/security/paspoort gebeuren. We hoeven ons niet te haasten en er is tijd genoeg om nog wat te eten voor we gaan boarden. Tijdens het eten loopt er een zwaar obese vrouw langs ons tafeltje. Zeker 150 kilo schoon aan de haak. We weten dat we twee stoelen op een rij van drie hebben en zeggen gekscherend, tegen elkaar: "Ik hoop niet dat ze haar op stoel nummer drie hebben gezet".

Als we in het vliegtuig stappen zien we van verre al dat ze inderdaad op stoel drie zit. Oh nee, zegt Peet en stevent op de stewardess af. Die heeft alle begrip en de vrouw wordt elders geplaatst zodat we de drie stoelen voor onszelf hebben. Geen enkel bezwaar!

De vlucht verloopt verder probleemloos en rond het middaguur stappen we ons huis in. Dat was het weer voor deze keer. 6437 autokilometers gereden en een niet nader genoemd aantal kilo's aangekomen.