5 Februari: Wildernis
We hebben een mooie route bedacht door de bergen met als eindbestemming Herold of verder naar George. De route loopt vanaf Storms river naar Knysna en dan via de Prince Alfred's pas naar het plaatsje Avontuur. Daarna over de N9 naar de eindbestemming.
De bergpas is de langste pas van Zuid-Afrika: 68,5 kilometer.
We hebben moeite om het begin van de pas te vinden, er staat geen bord dat aangeeft waar het begin
is.
Na wat heen en weer te hebben gereden vinden we uiteindelijk het begin van de
pas.
De eerste paar kilometer is nog asfalt, maar al snel verandert dat in dirtroad.
Eerlijk gezegd, de pas is voor de helft saai. De eerste helft is een smalle hobbelweg door een uitgestrekt, dicht bos waar je niets kunt zien. De tweede helft is bij tijden spectaculair en doet ons aan "die hel" denken. Op de top van de pas stoppen we even. Niet het uitzicht trekt onze aandacht, maar dit bordje uit langf vervlogen tijden.
We vermaken ons prima maar maken niet veel foto's onderweg. Dit zijn de aardigste.
Tegen een uur of twee komen we aan in het plaatsje Herold. We hebben een lodge uitgezocht die er op de plaatjes goed uitziet. De omgeving is prachtig, maar de kamers zijn niet veel soeps.
Geen nood, we hebben gisteren een alternatief bekeken in George, een half uur rijden hier vandaan. Helaas is ook de lodge in George een tegenvaller. Bovendien ver weg van restaurants en in een saaie buurt.
Dan maar door naar Wildernis. Daar zijn we al eerder geweest en vonden het een leuk plaatsje. Het geluk laat ons vandaag een beetje in de steek. We sjezen van de ene naar de andere lodge en overal is er wel wat of hebben ze geen plek. Uiteindelijk zijn we het zo beu dat we ons trakteren op een 5 sterren accommodatie, Xanadu villas. Rib uit je lijf, maar wel zeer luxe en met een view vanaf ons balkon om te kussen.
6 Februari: Waenhuiskrans/Arniston
Om nog wat langer te genieten van de luxe besluiten we om eerst een strandwandeling te maken in Wildernis alvorens in de auto te stappen naar Waenhuiskrans/Arniston. Zo ziet het strand er vanaf de ontbijttafel uit.
En zo ziet de lodge er vanaf het strand uit.
Het brede, witte strand van Wildernis met de woeste, ruige oceaan is een plaatje. De witborstaalscholver lijkt het met ons eens te zijn.
Iets na tien uur stappen we in de auto. We zijn in 2012 een paar uur in Arniston geweest en dat smaakte naar meer. Er is daar een hotel aan de oceaan, het Arniston hotel. Het hotel heeft nog een special ook: Overnachting in een oceanview suite, ontbijt, seafood platter voor twee en een fles rosé voor om en nabij de honderd euro. Dat lijkt ons wel wat en inderdaad de kamer is erg goed en ook de platter ziet er uit om te watertanden.
We besluiten om hier nog een dag te blijven alvorens naar Stellenbosch te gaan.
