30 Januari: Mthatha
We verlaten niet alleen Port Shepstone maar ook de provincie Kwazulu Natal. Voor ons ligt de provincie Oostkaap (Eastern cape), een gigantisch grote provincie die behalve om zijn schitterende "wild coast" ook bekend staat om het gegeven dat de misdaad er welig tiert. In de tijd van de apartheid was dit het zogeheten "thuisland" voor zwarten genaamd Transkei, oftewel het land voorbij de rivier de Kei.
Het is niet alleen te ver qua afstand om in één keer doorheen te rijden, maar ook omdat de weg zich door bergen en dwars door dorpjes slingert wat nogal ophoudt. Het doel van vandaag is dan ook Mthatha, de provinciehoofdstad, halverwege Port Shepstone en East London.
Mthatha is een stad van ongeveer honderdduizend inwoners, midden in het land van de Xhosa stam. De stad staat op een eervolle zesde plek in de lijst van moordsteden van Zuid Afrika. We hebben dan ook van tevoren een hotel uitgezocht dat goed beveiligd is en waar we het terrein niet afhoeven om te eten o.i.d. Het is het Savoy geworden waar een Spur restaurant, een keten van steakhouses waar we al eerder goed hebben gegeten, aan vast zit.
Bij aankomst krijgen we na wat heen en weer gedoe de weekend special, een executive kamer met ontbijt en 25€ dinervouchers. En dat voor nog geen acht tientjes...
We zijn de enige blanken in het hotel en ook in het restaurant. Ondanks het hoge hek met schrikdraad eromheen, wat een opgesloten gevoel geeft, zijn we blij dat we dit hotel hebben gekozen.
31 Januari: Chintsa (Cintsa)
Na ongeveer twintig kilometer worden we aangehouden door een man in een hesje die meerdere auto's langs de kant dirigeert. Hij wijst naar de overkant van de weg en zegt dat we daar naar toe moeten rijden. "Daar" is de geboorteplaats van Nelson Mandela. Er stopt nog een auto naast ons en de man met het hesje zegt tegen ons:"Volg hem maar". Dat doen we maar niet, geven gas en rijden weg. Vreemd en misschien nattigheid of toch te goeder trouw?
Vijfentwintig kilometer verderop komt het antwoord. Een groot bord plus een ereboog en standbeeld van Mandela. Zijn geboortedorp is hier. Blij dat we zijn doorgereden...
In vorige reizen hebben we drie plaatsen aan de wild coast bezocht, Coffee Bay, Wavecrest en Haga Haga. Die laten we nu links liggen en rijden door tot voorbij de rivier Kei naar Chintsa. Het is nog vroeg als we daar bij de Buccaneers lodge aankomen. We nemen de beste kamer/suite maar toch kriebelt het. Het ziet er hier allemaal wat smoezelig uit en er is geen airco of zelfs geen fan.
Na rijp beraad stappen we weer in de auto en zetten koers naar de Crawfords beach lodge, oftewel de Star of the Wild Coast, zoals ze zichzelf noemen. Deze lodge is een stuk duurder maar heeft wel airco, fan, ruime kamers en volpension. Na enig gepingel krijgen we een kamerupgrade, seniorenkorting en nog eens 15% extra korting. Ze moeten veel doen om de weinige toeristen over te halen om te blijven...
Vanaf ons balkon kijken we uit op de Indische oceaan en het strand.
De temperatuur ligt rond de dertig graden en het is tamelijk vochtig en bewolkt. We luieren wat tot aan het diner en kijken 's-avonds een film op de tv.
