11 Januari: Pilanesberg
Het ontbijt in het Kingdom resort is ook een aangename verrassing. De croissants doen niet onder voor de echte Franse en de blueberry muffins komen warm uit de oven.
Het is van het resort maar vijf minuten rijden naar het Pilanesberg park. Vlak na acht uur crossen we daar al rond. Dit park blijkt barstensvol dieren te zitten en is veel minder druk met verkeer dan we vooraf dachten. We waren een beetje huiverig dat we een overdosis wildpark hebben gehad, maar dat valt erg mee.
Pilanesberg is een uitgedoofde vulkaan, het landschap is afwisselend en mag er zijn. Zeker een aanrader! We beginnen de wildparade met een knobbelzwijn, altijd leuk.
We storen een vrouwtjes koedoe bij haar ontbijt.
Er zijn hier nogal wat meertjes. Bij één ervan is het een drukte van belang.
Het blijft leuk zo'n grazende zebra.
Om niet in het stof van een grote 4x4 te zitten slaan we af naar een weggetje dat doodloopt. Goede keus want we komen twee witte neushoorns tegen. Zij en wij schrikken even van elkaar maar daarna grazen zij voort. Bij onderstaande foto is ingezoomd goed de symbiose te zien van neushoorn en vogels. Er zit een Kurrichanelijster op zijn rug om daar de insecten uit zijn huid te verwijderen en een andere pikt zijn neus leeg.
Wij maken nog wat foto's van zo'n tien meter afstand.
Het gaat maar door vandaag. Schildpadden, bavianen, een drinkende olifant...
Een jachtluipaard (cheetah) doet zijn best om onzichtbaar te zijn.
Tijd voor een bakkie koffie in het Pilanesberg centrum waar de vale toerako's klaar zitten om de restanten van het eten van de toeristen op te pikken. De souvenirverkoper staart verveeld voor zich uit.
Na de koffie en een broodje gaan we weer op weg. Eerste wat we tegenkomen, een zebrajong met mama en papa.
Bij de Mwankwe hide is het weer genieten. De dieren lijken om aandacht te schreeuwen maar een mannetjes olifant steelt de show. Hij komt langzaam door het water op ons af om op één meter afstand rustig te gaan lunchen.
Mevrouw olifant komt van ver door het water banjeren om bij meneer te kijken wat hij nu weer aan het eten is.
Een wat verlegen stelletje verliefde witkeelzwaluwen en een southern red bishop (grenadierwever) willen ook wel op de foto. De Afrikaanse Nimmerzaten (ja, die uit de ooievaar familie) maakt het niet uit, je doet maar wat je niet laten kunt lijken ze te denken.
En ah wat lief, een babykrokodilletje van ongeveer dertig centimeter lang ligt te slapen in het water.
We besluiten de dag in het park met een tocht naar het hoogste punt, de lenong drive. Prachtig uitzicht en we zijn niet de enigen die er zo over denken. Een aantal mensen heeft gedenkplaatjes achter gelaten voor hun overleden geliefden.
Dat was het voor vandaag. Nu lekker naar de lodge om een biertje te drinken en foto's terug te kijken.
