28 Januari: Ladismith
Voor we weggaan valt ons pas op wat er nu eigenlijk op de doos met tissues in de badkamer staat en met name waar ze van gemaakt zijn...
We gaan lunchen in Port Elizabeth bij een strandtent. Het menu in al dit soort gelegenheden en ook de meerderheid van de restaurants is een kruising tussen Amerikaans fastfood en gewoon snackbar eten. Vooral veel en erg vet.
Dan gaan we op weg naar Ladismith. Toch nog maar even stoppen bij dit bord aan het begin van Oudtshoorn wat al eerder de wenkbrauwen deed fronsen. Waar zou dit nu toe leiden? We bedwingen onze nieuwsgierigheid en rijden door.
De eerste helft van deze reis is het ons prima gelukt om op plaatsen te komen waar we nog niet eerder zijn geweest. Of dingen te zien die we nog niet eerder hebben gezien. Naarmate we dichterbij Kaapstad komen wordt het steeds lastiger. Neem nu de Route 62. We dachten dit stuk niet eerder te hebben gereden, maar mis poes, wel eerder maar dan de andere kant op.
We stoppen in Calitzdorp voor koffie en rijden dan door naar Ladismith. De accommodatie die we op het oog hebben gaat niet door. We zijn voor niets vijfentwintig kilometer omgereden om erachter te komen dat deze country lodge alleen op afspraak werkt. Dat stond niet in het gidsje. Balen dus en weer terug.
We belanden na wat zoekwerk in B&B Retorna Me. Typisch een gevalletje "best of the rest". Ladismith... Daar wordt je niet echt opgewonden van! Het is zondag en in deze contreien is dat de dag des heren. Er is zegge en schrijve één eetgelegenheid open...
29 Januari: Robertson
Na een matig ontbijt stappen we weer in de auto om de rest van de Route 62 af te leggen. Een bakkie koffie doen we vandaag in Barrydale. Daar verzamelt iemand verroeste email potten en schalen. Hij is er kennelijk trots op. Ieder zijn hobby...
Mc Gregor is het doel, twintig kilometer van Route 62 af vanuit Robertson. Het blijkt een uitgestorven gat te zijn. Er wordt hoog opgegeven van een lodge een paar kilometer ervoor, Lord's Guest Lodge. De prijs liegt er niet om, ruim honderd euro per nacht voor alleen een overnachting zonder ontbijt. En ook nog niet eens airconditioning! Ja, de kamers voelen wel koel aan. Buiten loopt het kwik op tot zesendertig graden. Geen haar op ons hoofd die eraan denkt om het vandaag en vooral vannacht zonder airco te stellen. Jammer, maar helaas.
Het lijkt wel een déjà vu, er gebeurt wat we al eerder hebben meegemaakt. We gaan wederom naar Wederom, even buiten Robertson. Er is weer plek voor ons en nog betaalbaar ook. Na de middag loopt het kwik op tot boven de veertig graden. Zijn wij even blij dat we nu airco hebben... Wederom is van eigenaar veranderd, maar het blijft een prima plek om te logeren.
Na al dat afzien vinden we dat we een top diner hebben verdiend. Mo and Rose is vol, maar Reuben's (the small restaurant) gelukkig niet. Het wordt smullen met een Zimbabwaan, genaamd Simba, als uiterst goede gastheer. Inktvis, gamba's, springbok steak etc...
30 Januari: Franschoek
Nog even een foto vanuit de tuin van de manor op Wederom en dan gaan we "en route".
We willen vandaag naar Villiersdorp. Het gaat allemaal erg traag vanwege talloze wegwerkzaamheden en de bijbehorende STOP and GO's. Als we dan eindelijk in Villiersdorp aankomen blijkt dat hier het toeristenseizoen al is afgelopen. We rijden wat rond, bellen her en der aan maar vrijwel nergens wordt geopend. Dan maar door naar Franschoek aan de andere kant van de berg, vijfendertig kilometer verderop. Daar is altijd wel wat te beleven.
Inderdaad, het is erg levendig. Zeg maar beredruk. Accommodatie genoeg, maar tamelijk prijzig. Even buiten de stad zoeken? We proberen er eentje die er chic uitziet. Te chic, naar blijkt. Ze hebben plek genoeg, maar liefst drie types kamers beschikbaar. Goedkoopste 660 euro per nacht! Duurste €1500, pffff.
Na een stuk of wat belanden we bij Klein Waterval. Prima, daar niet van, prijzig, dat wel. Het is inmiddels vier uur en we mogen al blij zijn dat we iets kunnen krijgen. Bovendien zijn we het zoeken zat. We kletsen nog wat van de prijs af en strijken neer. Fijne kamer met balkon en een mooi zicht op de bergen. Motregen in de avond, in de middag alleen maar wat laaghangende bewolking.
Eten doen we in de stad bij Allora. Heerlijke gerookte forel en een fijne fles Thelema Sutherland sauvignon blanc erbij. Zo vergeten we de lange tocht van vandaag snel.
