16 September: Cederberg
Als we opstaan wordt onze vrees bewaarheid, het is koud en het motregent ook nog. We hebben hier eigenlijk helemaal niet op gerekend. Gisterenavond liepen we nog langs een PEP-store, een soort Zuid-Afrikaanse Zeeman. We besluiten om daar wat warms te gaan kopen. We "vallen" beiden voor een soort berenvel van nep-suede, foeilelijk, maar lekker warm! We kopen ook nog een paar dikke sokken. Met jas en al verdwijnen we de auto in en rijden richting Clanwilliam.
Clanwilliam is een "grote" plaats in de Cederberg streek, dus gooien we de tank vol benzine (70 cent per liter Euro-Loodvrij) en halen nog wat Randen uit de muur. Na een kop koffie met veel te lekkere scones kunnen we geen pap meer zeggen en rijden de "Pakhuispas" op. Vanuit Nederland hebben we gemaild met Thys van de Pakhuys, maar we hebben niet gereserveerd. De weg er naar toe is dertig kilometer lang, waarvan de helft "dirtroad". De auto is nu definitief smerig rood en onherkenbaar geworden. Hier heb je geen bereik op je mobiele telefoon meer en is internet dun gezaaid.
Bij "de Pakhuys" aangekomen blijkt dat hun twee cottages vol zitten vandaag, maar morgen is er wel plek. De buurvrouw, Celeste, runt vier kilometer verderop Kleinfontein, wat bestaat uit een paar cottage's. Ze heeft er eentje vrij voor ons. Gelukkig maar.
Zo ziet die cottage er van buiten uit.
Alle cottages hier in het dal zijn "self catering". De dichtstbijzijnde winkel is in Clanwilliam, waar we net vandaan komen. We laten ons niet kisten en rijden zestig kilometer vice versa om voor drie dagen proviand in te slaan.
Langzaam klaart het weer op en als we terugkomen hebben we nog puf voor een wandeling achter onze cottage.
Onderweg komen we het familiegraf van de van Zyl's tegen.
Ook zien we veel bloemen langs ons pad waaronder dit schattige Namaqua kalkoentje.
Dit is een normaal gesproken erg droog en heet gebied waar cactussen het goed doen. Ze staan ook achter ons huis. Deze is drie meter hoog.
Als je Zuid-Afrika zegt dan zeg je ook "braai", de nationale hobby. Wij noemen
het barbecuen.
Bij elke self catering cottage hoort standaard een braai voorziening. Dit is de onze.
We eten nu "thuis". Voor ons geen braai vandaag. Peet kookt pasta en bij de warmte van de olieradiator maken we een paar webpagina's.
Daarna weer vroeg op stok!
