19 Januari: Akumal
Na een karig ontbijt zoeken we op internet verder voor een onderkomen. Uiteindelijk boeken we twee nachten in een appartement op een golf complex in Akumal aan de Riviera Maya. Xio Akumal, zo heet het complex, blijkt een schot in de roos. We krijgen een heerlijk luxe, modern appartement gelegen in een tropische tuin. De slaapkamer kan worden afgesloten van de woonkamer door een ingenieuze schuifwand.
Alles is hier zen en yoga. Ons appartementsgebouw heet dan ook (Lao) TSE. Het complex is adults only, geen schreeuwende kinderen toegestaan. Hier houden we het wel twee nachten uit.
Xio Akumal zelf ligt niet direct aan het strand. Ze hebben aan het strand een club compleet met zwembadje, bar, ligstoelen en luidruchtige Amerikanen met meer geld dan manieren. Het eten is prima en het piepkleine stukje strand idyllisch.
De rest van de middag en een groot deel van de avond besteden we aan het wijzigen van de reisplannen. In het gedeelte van Amerika wat we wilden bezoeken blijkt het flink kouder dan verwacht. Alleen zuidelijk Florida is aangenaam te noemen, in de rest is het winter met temperaturen tussen nul en tien graden.
Cuba valt af omdat we niet even op en neer naar Rotterdam kunnen gaan voor een visum. Colombia lijkt ons wel wat en het is bovendien goed bereikbaar vanaf Miami, waar we over een paar dagen naar toe vliegen. We kopen tickets met vertrek op 31 januari vanaf Miami naar Cartagena en terug vanaf Barranquilla op 18 februari, wijzigen de autohuur, kopen online een Lonely Planet etc. We zijn er maar druk mee.
20 januari: Akumal
Onderweg naar het strand van Akumal is een viaduct over de hoofdweg dat vol met graffiti staat. Er zijn mooie werken bij.
Vlakbij het strand is er dit winkeltje met graffiti op de gevel. Het stelt een moment van het beroemde Maya balspel, poctatoc, voor.
Waar we al een vermoeden van hadden blijkt bewaarheid te worden als we bij het strand aankomen. Het is volkomen verpest door het (Amerikaanse) toerisme. Je moet ook nog vijf euro per persoon betalen om het strand op te mogen, los van het parkeergeld. Dat gaan we maar niet doen.
Gelukkig heeft Xio een fantastisch mooi infinity zwembad. Dat is beter dan een bomvol strand.
's Avonds eten we in de golfclub. We stellen ons er veel van voor, maar het valt uiteindelijk wat tegen. Koude steak, humeurige bediening, maar wel een lekker flesje malbec.
21 januari: naar de airport
We hebben de tijd vandaag. Het enige wat we moeten doen is naar het vliegveld rijden, zo'n honderd kilometer verderop. Omdat we morgen de ochtendvlucht naar Miami hebben, vertrek 8.04 uur, overnachten we in een hotel vlakbij, het Courtyard.
Onderweg strijken we neer bij Puerto Morelos voor een lunch aan het strand.
Tegen een uur of vijf in de middag leveren we de auto in bij Europcar en gaan met de shuttlebus naar het hotel. Dineren doen we daar op het terras. Peet maakt nog een opmerking over de zunige kleine glaasjes wijn en prompt worden er giga glazen gebracht en gevuld.
