29 Januari: playa Avellana
Na een, om het maar eens in makelaarstermen te zeggen, WERKELIJK FANTASTISCH ONTBIJT, gaan we op aanraden van Lieke naar het tien kilometer verderop gelegen playa Avellana. Hier is het strand niet grijs maar gewoon goudgeel. De zon brandt, we houden het niet langer dan een kwartiertje uit voordat we onder een boom wat schaduw moeten opzoeken.
De branding is hier redelijk en verderop doen wat jongens en meisjes hun best met een surfboard. In de verte zien we meeuwen en pelikanen hun gebruikelijke snoekduiken maken op zoek naar verse vis.
Vlak achter ons klinkt plots een hoop geritsel en zien we nog net deze vijfenzeventig centimeter grote Iguana wegrennen.
Na de lunch rijden we weer terug naar onze lodge om daar aan de rand van het zwembad te hangen. Tegen het eind van de middag zoeken we ons "eigen" strand weer op, nu vlak bij Hotel Iguanazul. Dat hotel ligt mooi bovenop een heuvel. Hier niet alleen palmen maar ook cactussen aan het strand.
Op dit gedeelte van het strand van Junquillal is het zand minder grijs. We lopen tot aan de rots en kunnen dan niet verder.
We ploffen neer en genieten van de rust en de zee voor we weer op pad gaan richting huis.
Je denkt zeker, dat zijn kiezels. Maar nee, dat zijn kleine griezels... Minikrabben om precies te zijn. Honderden...
Na een heerlijke pizza bij de buren trekken we nog een flesje witte wijn open bij de lodge aan de rand van het zwembad. We zijn niet alleen. Deze, vijftien centimeter grote, knoert van een pad (het blijkt een reuzenpad te zijn) ziet er niet naar uit om te kussen. Jammer voor de prins...
