13 November: Jambiani
Na een rit van een uur komen we in Jambiani, gelegen aan de zuid oost kust, aan. We hebben hier twee nachten gereserveerd bij Mbuyuni Beach Village. De lodge ligt pal aan het strand. De huisjes zien er aardig uit maar zijn wel wat basic van binnen.
Het is tijd voor een lunch. We lopen onmiddellijk tegen de algehele lethargie van de eilandbewoners aan. Het duurt bijna een uur voordat Mar haar tosti heeft en Peet een bordje rijst.
Zeg er maar niets van want de toverspreuk is hier "hakuna matata". Eerst denken
we dat ze allemaal teveel naar de Lion King hebben gekeken. Echter, hakuna matata
betekent in het Swahili zoiets als "geen probleem, maak je niet druk". Dat horen we
de bediening te pas en te onpas de hele dag door
mompelen. Wij daarentegen hebben honger en roepen "faster, Pumba, faster!!",
maar dat helpt geen zier.
Nog meer Swahili? Jambo betekent hallo, Kariboe
betekent welkom.
Het verschil tussen eb en vloed is hier enorm. Bij eb ligt er een vlakte van zeker driehonderd meter met een rotsachtige bodem bloot. Heel in de verte is de branding.
Als de zon langzaam onder gaat nemen we een foto van de buurlodge.
Op het strand staan een aantal schommelbanken. Ze zijn niet helemaal meer in oorspronkelijke staat maar enigszins doorgezakt. Peet heeft zijn houding daar goed op aangepast...
14 November: Kizimkazi
Helemaal in het zuiden ligt Kizimkazi vanwaar dolfijnsafari's worden ondernomen. Wij gaan er een kijkje nemen en komen onderweg diverse politiecontroleposten tegen. De posten bestaan uit drie oliedrums op de weg waarvan de middelste leeg is. Die wordt als alles in orde wordt bevonden weggerold door de diender. Wij hebben een "Zanzibar permit" en komen overal probleemloos doorheen.
De "beach boys" stormen op ons af als vliegen op de spreekwoordelijke stront als we bij het strand aankomen. Nee, we willen niet met dolfijnen zwemmen en nee we hebben verder ook niets nodig. We parkeren de Escudo aan het strand.
We lopen naar de turkooizen oceaan toe. Er hangt een dreigende lucht boven ons hoofd. Daaraan raken we hier al gewend. Het ene moment schijnt de zon fel, het andere moment hoor je onweer in de verte en af en toe regent het. Meestal echter is het droog en rond de dertig graden.
Op het strand liggen diverse uitgeholde boomstammen die als vissersbootjes dienst doen.
Zoals gezegd, Zanzibar is een islamitisch eiland.
Ook hier is alles hakuna matata. We hebben onze les geleerd en hebben voldoende koekjes bij ons om niet van de honger flauw te vallen.
Rond drie uur zijn we weer terug in Jambiani. Tja en wat doe je met dit warme weer? Juist, lezen, luieren, bakken en om vier uur je avondeten bestellen zodat je om een uur of zeven aan tafel kunt...
