7 Oktober: Tsingy de Bemaraha
Om vijf uur in de ochtend gaat de wekker en om iets over zessen gaan we naar de Tsingy de Bemaraha. Eerst halen we onze gids op en daarna hobbelen we in een uurtje de zeventien kilometer naar het vertrekpunt van het Andamuzafaky circuit. Dit staat bekend als de Grote Tsingy. We krijgen klimgordels om en gaan dan eerst een stuk lopen door het bos.
Langs de verliefde liaan.
In het bos treffen we deze kameleon aan. Met een oog houdt ie ons in de gaten, met het andere kijkt hij vooruit.
Na het bos komen we in de Tsingy zelf terecht. De naaldvormige karstformaties zijn uniek op de wereld en zijn daarom ook Unesco werelderfgoed. tweehonderd miljoen jaar geleden was dit plateau door zee bedekt. Dode schelpen en koralen hebben de lagen gevormd waaruit deze pieken bestaan.
Tsingy is Malagassisch voor "op je tenen lopen". De toppen van de Tsingy zijn messcherp. Zaak om goede schoenen aan te trekken en voorzichtig te klimmen.
Dikkerds, claustrofoben en hoogtevreeslijders hebben hier niets te zoeken. De doorgangen zijn soms zo smal dat we er er nauwelijks nog overdwars doorheen kunnen.
Hij heeft hier geen last van, deze kleine vriend.
En al maar hoger klauteren we, tot een meter of honderd om boven op de toppen te komen.
Af en toe hebben we hulp van een trappetje nodig.
Om uiteindelijk boven op de top te geraken...
Om aan de overkant te komen moeten we over een ravijn van zeventig meter diep via een touwbrug van twintig meter lang. Peet gaat eerst.
Dan de gids, Hasuna, met de camera zodat Mar en face kan worden vastgelegd.
Even stiekem naar beneden kijken.
