26 September: Île aux Nattes
Om nou te zeggen dat de reis naar Madagaskar voorspoedig verloopt... Niet dus!
Nadat Patries ons dropt op Schiphol gaat er van alles mis.
Bij de KLM balie krijgen we te horen dat we van de lijst zijn gehaald. Vette stress... Na heel veel gedoe en gesmeek bij de businessclass balie mogen we toch mee. We rennen door de gangen terwijl onze namen worden omgeroepen, maar gelukkig komen we op tijd bij de gate aan en gaan snel het gereedstaande vliegtuig in. Tot onze verbijstering moeten we nog een half uur in een halfvol vliegtuig wachten voor we kunnen vertrekken voor de korte vlucht naar Parijs.
In Parijs gaat het ook niet geweldig, vanwege Libië en een staking in Griekenland hebben we een paar uur vertraging. Eenmaal in Madagaskar blijkt dat de koffer van Peet er niet is. Tot overmaat van ramp blijkt dat de dop van de aftershave van Peet ergens onderweg eraf is gevlogen. Alles in zijn rugzakje meurt naar de Dolce & Gabbana. Voor we ons daar druk over kunnen maken moeten we nog een claim maken voor de vermiste koffer. Daarna als de wiedeweerga naar de volgende gate voor de aansluitende vlucht naar Île St Marie. Dat vliegtuig staat al op ons te wachten.
Uiteindelijk komen we goed aan op het eiland. Stephane staat ons daar al op te wachten bij het minivliegveldje. Ooit van het vliegveld gehaald met een boot? Wij sinds kort dus wel. Op driehonderd meter lopen vanaf de uitgang ligt de boot van Analatsara B&B. Instappen en scheuren maar!
Île aux Nattes is een piepklein eilandje van vier kilometer omtrek dat iets ten zuiden van Île St Marie ligt. Jean-Pierre, een maffe hippieachige Fransman van vierenzestig, heeft daar een soort mini dorp gesticht. "Le baron" zoals hij zichzelf noemt is getrouwd met een lokaal jong ding van drieentwintig en heeft met haar een zoontje van twee jaar oud. Haar overige familie, zussen, halfzussen, broers etc completeren de boel.
Jean-Pierre laat onmiddellijk de staf een ontbijtje voor ons maken. Zijn uithangbord zegt geen woord teveel "hier is alles luxe, rust en plezier"...
Het weer is de eerste dag niet helemaal 100%. Af en toe wat dreigende wolken en een spat regen. Warm, dat dan weer wel.
Jean-Pierre is overtuigd lid van de natte gemeente. Elke maaltijd, en er zijn twee driegangen maaltijden per dag, moet worden begeleid met de nodige wijn. Die maaltijden worden steevast vooraf gegaan door een caipinrinha of twee. Ter afsluiting een likeurtje en een wodkaatje. C'est la vie hier. En nee, Peet is niet bekeerd ofzo, maar omdat de koffer nog over de wereld zwerft zit ie er in JP's kleren bij.
Madagaskar is het eiland van de exotische beesten. Vele soorten komen nergens anders voor. Ook deze lemur is er een van. Bij Analatsara in de buurt lopen en slingeren er drie hondsbrutale exemplaren rond.
Madagaskar is ook het eiland van de vanille. De eerste dag al kopen we op aanraden van JP een kilo verse vanille. De koffers beginnen heerlijk te ruiken...
Aan het eind van de middag zijn bijna alle wolken vertrokken en is het tijd voor een strandwandeling over dit bounty eiland.
Al snel zakt de zon weg achter de horizon. Om zes uur is het hier uit met de pret en is het pikkedonker.
Om een uur of acht gaan we aan ons tweede driegangen menu van de dag zitten. Daarna waggelen we doodmoe, maar met een glimlach op het gezicht, op onze hut af. Bekaf van alle vermoeienissen...
