31 Januari: Buenos Aires
We hebben geruchten gehoord dat er vals geld in omloop is. We slaan daar niet al te veel acht op, immers, we halen al onze centen uit de muur. Tot op een keer dat we met een biljet van vijftig peso's iets willen betalen. We worden er "discreet" op geattendeerd dat we dat met een vals biljet willen doen. Ai! We weten nu wel hoe we vals geld moeten herkennen. Deze les kostte ons ongeveer negen euro.
De metro van Buenos Aires is bijna honderd jaar oud. Er rijden nog metrostellen rond waarvan we vermoeden dat die nog origineel zijn. Vandaag gaan we met de metro naar de wijk San Telmo, bekend om de zondagsmarkten.
Een kijkje in de cockpit bevestigd het vermoeden dat het stokoude metrostellen zijn.
Op een aantal stations vindt je voorstellingen die een Spaans karakter hebben. Ze lijken gemaakt van azulejos (geglazuurde tegels) die je overal in Andalusië aantreft.
De markt is niet alleen op een plein, maar ook in vele omliggende straten. Oorspronkelijk is dit een antiek/bric-à-brac markt. Het doet ons het meest aan Koninginnedag denken. Erg sfeervol en het barst hier van de toeristen. Buiten de gewone rommel zijn er ook heel aparte dingen te koop. Waar vindt je nog zulke foute negerpoppen?
Of een hele kraam met glazen sifons.
Buenos Aires is dé stad van de tango. Op verschillende plaatsen in de wijk wordt dan ook de tango gedanst.
Nog even mentaal voorbereiden en dan gaan!
De bouw van de oude huizen in deze wijk doet wederom sterk denken aan Andalusië met zijn patio's.
Bij één van de vele winkels zijn foto's van dé twee Argentijnse helden te koop, Pluisje en Ché.
Langzaam begint de motregen de vorm van een bui aan te nemen. We lopen verder naar de wijk Puerto Madero. Dit oude havenkwartier met zijn vier gigantische dokken is volledig gerenoveerd. Overal zitten nu restaurants. Mede door de harpvormige vrouwenbrug (Puente de la Mujer), moeten we aan de Kop van Zuid denken.
Het regent nu echt hard. Tijd om maar eens uitgebreid te lunchen tot de bui over is bij Il Fiume, een van de vele Italianen hier.
Na de lunch lopen we verder langs de dokken. Links ligt de voormalige presidentiële driemaster, rechts de harpvormige brug.
Na vele omzwervingen keren we terug naar onze bunker. De metro stopt niet bij onze halte, maar eentje verder zodat we de andere kant van het plein ook eens in volle glorie zien. Hier staat het Palazzo de Congreso.
Ervoor deze bombastische fontein.
De avond valt en het blijft maar heet. Morgen zal het nog een tandje warmer zijn. Dan vliegen we naar het Parque Nacional del Iguazú, beroemd om zijn gigantische watervallen. Iguazú ligt in het noordoosten van het land, niet ver van de evenaar.
