26 Januari: Tierra del Fuego (Argentinië)
De auto heeft gisteren een rustdag gehad en vandaag mag ie weer aan de bak. We karren naar Estancia Harberton, vijfentachtig kilometer verderop. Deze estancia is de oudste van Tierra del Fuego en is in 1886 gesticht. De weg er naar toe wordt steeds mooier hoe dichter we bij de Estancia Harberton komen.
Vlak bij de estancia storen we deze chimango tijdens zijn maaltijd, een overheerlijke stierenkop.
Op de estancia staan de paarden- en boterbloemen volop in bloei.
We laten de rondleiding voor wat hij is en rijden nog een twintigtal kilometer door langs het Beagle kanaal richting het zuidelijkse puntje Zuid Amerika, Kaap Hoorn.
We komen veel dieren tegen, waaronder pa en ma eend. Dit zijn geen gewone eenden, maar "Magellanic flightless steamer duck". Die naam hebben ze gekregen omdat ze, als ze vaart maken, hun vleugels als een soort schoepraderen gebruiken.
De twee wilde mustangs, kiezen het hazenpad als wij er aan komen.
Langs het kanaal stuiten we op een groep archeologen die bezig zijn met een opgraving van een Yahgan nederzetting. We mogen even onder het zeil kijken. Vol trots laten ze zien dat ze al wat schelpen en zeehondenbotten hebben gevonden. Deze etensresten bewijzen dat hier mensen hebben geleefd. De Yahgan hebben hier zes- tot zevenduizend jaar geleefd alvorens de blanken kwamen. En ook hier heeft de oorspronkelijke bevolking de kolonisten en de ziektes die ze met zich meebrachten niet overleefd. De stam is uitgestorven.
Boven op een heuvel staat een door wind geteisterde boom.
We rijden ook nog even langs Puerto Almanza, een gehucht aan het kanaal. Er is hier nu niet echt veel te doen en als je het helemaal niet meer ziet zitten hangt het touw klaar om jezelf op te knopen...
In de verte zie je de contouren van Puerto Williams op Isla Navarino. Dat eiland is Chileens grondgebied en nationalistisch als beide volken zijn claimen ze beiden de meest zuidelijke stad ter wereld te hebben. Puerto Williams ligt zuidelijker, maar is een dorp, Ushuaia is met een kleine zestigduizend inwoners meer een stad. De eer gaat vooralsnog naar Ushuaia, maar is het belangrijk? Voor het toerisme zeker!
Het is niet moeilijk te raden waarmee de bevolking van Puerto Almanza zich in leven houdt.
Na twee dagen wat minder goed te hebben gegeten weten we het na het diner bij Kaupé zeker. We vinden de Argentijnse keuken beter dan de Chileense. Peet gaat aan het vijfgangen "menu del mar" met Chileense koningskrab, Mar gaat aan het vijfgangen "menu del tierra" met ossenhaas. Het menu is compleet met wijnen, dessertwijnen en champagne toe. De guide heeft gelijk, een "out of body experience"!
Vanaf je bordje kijk je uit over de stad en het Beagle kanaal. Als er dan ook nog een regenboog verschijnt bij de tweede gang is het helemaal af.
