17-19 November: Msambweni
Het hectische leven van alledag komt hier vrijwel totaal tot stilstand. Een van de oorzaken hiervan is de vochtige hitte die als een deken om je heenslaat. In de ochtend staat er geen zuchtje wind zodat zich onder de ontbijttafel al plasjes zweet vormen. In de loop van de dag steekt de wind iets op, maar daar staat tegenover dat de zon hoger en hoger klimt.
We gaan zwembad in en zwembad uit en eten en drinken in de tussentijd. Ondertussen genieten we van het uitzicht vanaf een van de vele terrassen bij de villa of het main house en schouwen het lokale leven op zee aan.
De bediening is hier topklasse en alles wordt op een presenteerblaadje naar het terras waar je het wilt hebben gebracht. Er loopt naar schatting zo'n twintig tot dertig man personeel rond. Vijf obers (keurig in witte djellaba), een hostess, vier koks, tuinmannen, huishoudelijke dienst, bewaking etc. Allemaal doen ze hun stinkende best om het je naar de zin te maken. Het zwembad en de kamer worden schoongemaakt als je elders zit te eten. Er is een aparte dienstingang bij onze villa en als je die dichtdoet dan wordt je niet gestoord. Onze zwembroeken hoeven ook niet steeds te drogen...
Op de foto een van onze favoriete obers, Bushuti.
Op het strand is een massagesalon. Maureen zwaait er de scepter en we bezoeken haar af en toe. Ze is erg goed in haar vak. Wat grappig is is dat als je je hoofd door het gat in de massagetafel steekt je in een spiegel kijkt. Die is in een hoek van negentig graden is geplaatst zodat je het strand (ondersteboven) in de gaten kunt houden terwijl je fijngeknepen wordt.
Er is toch wel één minpuntje op te noemen, de zandvliegen. Aanvankelijk merken we ze niet op en denken dat we een muggenbeet of twee hebben. Maar na een dag of vier begint het grote krabben. Met name Peet zit weer eens onder en gaat aan de histamine. De laatste twee dagen mijden we daarom het strand, jammer, maar het is niet anders. Aan de eigenaren ligt het niet, ze doen er alles aan om met natuurlijke bestrijdingsmiddelen de zandvliegen uit te roeien. Kennelijk hebben wij net pech.
