31 Januari: naar Assomada, Santiago

We hebben vandaag alle tijd om uitgebreid te ontbijten en op ons dooie akkertje de koffers te pakken. Om half twaalf zijn we uitgecheckt en staan we buiten het resort. De taxi's staan in de rij op ons te wachten, het is inderdaad niet nodig om die vooraf door het resort voor de dubbele prijs te laten reserveren.

We vliegen 's middags om twee uur naar ons tweede eiland op Kaapverdië, Santiago. Ondanks dat Santiago het grootste eiland van Kaapverdië is, is een stuk minder toeristisch dan Sal en trekt een totaal ander publiek. Na aankomst nemen we een taxi en maken een mooie rit van zo'n veertig kilometer door de bergen naar Assomada. Daar vlakbij ligt onze lodge voor de komende drie dagen, B&B "de zwarte orchidee", Pousada Vassora. Assomada is de op één na grootste stad van het eiland en ligt precies in het midden. Het is wel even zoeken naar de lodge en de routebeschrijving er naar toe die we hebben is alleen in het Engels. Dat spreekt de chauffeur niet maar gelukkig spreekt hij Spaans en wij ook een beetje. Zo lukt het toch prima om de weg te vinden.

Eénmaal aangekomen blijkt de lodge fantastisch te liggen. We hebben de paarse kamer die er gezellig uitziet en aan alle kanten zicht op de bergen biedt.

 

Nog wat foto's de andere kant op.

 

Omdat het wel wat afgelegen ligt en we geen eigen vervoer hebben gaan we in de B&B dineren. Het diner is smakelijk en we spoelen de vis weg met een verrassend lekkere Kaapverdische wijn, Cha, van het eiland Fogo. De wijnstokken groeien daar op de bodem van een uitgedoofde krater... Aan tafel zitten ook nog een Hollands- en een Frans stel. Er worden allerlei talen door elkaar gesproken.

 

1 Februari: Assomada

De Franse uitbater van de lodge heet Jean en is getrouwd met een iets jongere Kaapverdische (waar hebben we dat meer gezien?). Hij is erg aardig en doet zijn stinkende best om ons na een heerlijk ontbijt een wandelroute uit te leggen. Hij geeft ons een met de hand getekend, onduidelijk kaartje en legt zeer gedetailleerd in rap Frans uit hoe we moeten lopen. Binnen één minuut weten we al dat we vast de weg gaan kwijtraken.

Het begin is in ieder geval duidelijk. Vanuit de lodge de klinkerweg volgen naar beneden. Af en toe draaien we ons om en maken een foto. Van de bergen en van het huis bijvoorbeeld.

 

Na de klinkerweg wordt het steeds meer dwars door de bush.

 

Langzaam maar zeker wordt de route die we lopen steeds steiler. Bij het afdalen moet je uitkijken dat je niet op je gat gaat op het onverharde olifantenpaadje. Na een dik uur komen we door een dorpje wat aan de rivierbedding ligt. Hier hebben de jochies geen X-box of Playstation maar spelen ouderwets met pijl en boog.  

 

De vallei is vruchtbaar, er groeit van alles. De grond wordt nog met een hak bewerkt, van tractoren hebben ze nog nooit van gehoord.   

 

Even verderop is de plaatselijke wasplaats. Het is een heerlijke chaos waar dikke mamma's de tot op de draad versleten kleren in de stenen wasbakken schoon meppen.

 

Het is uiteraard niet alleen een wasplaats maar ook een speelplaats voor de kinderen. Kom op, kleedt je uit zodat mama je broek kan wassen.

 

We zitten een kwartier of wat op een muurtje het schouwspel te bekijken. Dat vindt iedereen prima, ze zijn allemaal even open en nieuwsgierig. Foto's maken is dan ook geen probleem.

 

Na de wasplaats moeten we een heel eind klimmen om in de stad Assomada te komen. Een simpel, mooi kerkje ligt langs de weg.

 

Na een frisje lopen we verder richting de zaterdagmarkt. Die is niet alleen in de markthal maar ook overal eromheen. Het is een drukte van belang en iedereen schreeuwt vrolijk door elkaar heen. Kleurrijk, dat zeker en ook hier groeten ze je allemaal vriendelijk zonder te proberen om je iets aan te smeren. Dat hebben we wel anders meegemaakt...

 

We zijn tamelijk kapot van het lopen. Niet al te best geslapen en Peet is al anderhalve week snipverkouden. Een taxi van drie euro lijkt ons een beter plan dan het hele stuk naar de lodge teruglopen.

De avond verloopt gezellig babbelend met het Franse stel. Als zij voor hun middernachtelijke vlucht vertrekken gaan wij onze kooi opzoeken.

 

2 Februari: Assomada

Vandaag komen we de lodge niet uit. Peet voelt zich grieperig en dus wordt het een rustdag. Het terras van de lodge ligt heerlijk beschut, de tuinstoelen zitten lekker, wie doet je wat.

Klik hier voor het vervolg, Tarrafal, Santiago

 

 

 

 

over ons & contact  cookies & privacy  bijgewerkt 14-09-2024