17 Februari: São Pedro
We laten ons om elf uur oppikken door een taxi die ons naar Mindelo brengt. Met de eigenaresse van de lodge B&B Le Gourmet, Carine, hebben we afgesproken op een terras aldaar. We kunnen vanaf daar met hen meerijden naar hun negen kilometer verderop gelegen B&B.
Le Gourmet wordt gerund door een zeer apart Vlaams koppel op (hoge) leeftijd. Zij is graatmager en rebbelt aan één stuk door. Hij is een omvangrijke smulpaap en zegt bijna niets. We klimmen in hun 4x4 en rijden naar São Pedro. En ook dat blijkt een stadje in de zand- en grindwoestijn te zijn waar het keihard waait. Straten zijn hier nauwelijks. Op weg naar de B&B staat deze auto die er zo te zien al lang staat en misschien wel nooit meer van zijn plek gaat komen.
Iets na twaalf arriveren we bij ons laatste onderkomen op Kaapverdië.
Het enige vervoer voor de locale bevolking vanuit hier is de "collectivo" die eens per uur naar Mindelo gaat.
Het strand van dit vissersdorpje ziet er fraai uit.
De locals die voor een huis aan het strand zitten willen best wel op de foto.
Dit oord trekt veel surfers aan. Het leent zich ook prima voor een (winderige) strandwandeling.
We vinden uiteindelijk een strandtent waar je beschut zit en kijken naar de capriolen van de surfers. De wandeling naar de verderop gelegen vuurtoren laten we voor wat hij is. Veels te veel wind!
Het avondeten gebruiken we in de lodge en het moet gezegd, de smulpaap kan wel koken.
