31 Januari: de piramides en Sfinx van Gizeh
We staan voor ons doen wederom vroeg op zodat we als één van de eersten door de poort, die om acht uur opengaat, kunnen. Een schoolklas met bijzonder luidruchtige kinderen is ons net voor bij het enige(!) loket. Als wij aan de beurt zijn veinst de kaartverkoper dat hij geen wisselgeld heeft. We hebben echt geen trek in dit soort ongein op de vroege ochtend en roepen net zo lang "habibi, jallah jallah" (vriend, schiet op schiet op) tot hij morrend toch ons wisselgeld geeft. De schurk!
Voor de duidelijkheid hieronder een kaartje van het uitgestrekte terrein wat voor ons ligt. Midden rechts waar een -> en Caïro staat gaan we het terrein op.
Het eerste wat we tegen komen is de De Grote Sfinx van Egypte, net zo beroemd als de piramides die eromheen staan.
De Sfinx ligt naast de dodentempel van Chefren en is gehouwen uit een rotsachtige formatie van kalksteen die gevormd werd gedurende het Eoceen. Deze rotsformatie had al de ruwe kenmerken van de sfinx doordat ze jarenlang was blootgesteld aan de wind. 'Het terrein waarop de sfinx ligt, behoort duidelijk tot een steengroeve waaruit het steenmateriaal voor de piramide van Cheops gehaald is.' De sfinx werd dus deels vrijgehakt uit de bodem.
Overigens begint hier meteen de verwarring. De piramides staan alle drie bekend onder verschillende namen. Zo wordt de piramide van Khufu ook wel Cheops genoemd, die van Khafre ook wel Chefren en die van Menkaure ook wel Menkaoera.
Maar... wat is ie mooi die Sfinx in het ochtendlicht.
Wat ons direct opvalt behalve de drukte is de viezigheid om ons heen. Werkelijk overal ligt stront van kamelen, paarden en niet te vergeten van de vele zwerfhonden. Overal worden we aangeklampt door kamelendrijvers en paardenkoetsiers die ons rond het complex willen rijden. Daar peinzen we niet over, maar de kamelen met hun kleurige zadels leveren wel leuke plaatjes op.
Dan staan we ineens voor de piramide van Cheops/Khufu. Dit is de hoogste van allen, herkenbaar aan de afgebroken punt. De piramide heeft een grondvlak van ongeveer 230 x 230 meter, was oorspronkelijk 146,59 meter hoog en bevat ongeveer 2,3 miljoen stenen met elk een gemiddeld gewicht van 2500 kilogram. De piramide is nu nog 138,75 meter hoog.
Naast de piramide staat de dodentempel. Ook hier weer een wachtende kameeldrijver.
We lopen een rondje rond de piramide. Aan de schaduwkant kan je tegen betaling de piramide in. Wij laten dit aan ons voorbijgaan. Om de hoek komen we een kameeldrijver tegen die een klant heeft gestrikt. De kameel zelf denkt er het zijne van en stoot een klaaglijk gejammer uit.
Zou zijn maatje nu 112 bellen?
Ook de op één na grootste piramide, Khafre/Chefren, is makkelijk te herkennen aan de top ervan. Het lijkt net of iemand die gepleisterd heeft.
Bij de dodentempel van Khafre/Chefren zoeken we beschutting tegen de wind en houden even pauze.
Het landschap kan hier prima als decor dienen voor een Star Wars film. Planeet Tatoine?
We worden al een poosje vergezeld door een van de zwerfhonden. Zij blaft niet de hele tijd, in tegenstelling tot haar soortgenoten. Wel blijft ze ons stug de hele tijd volgen. We nemen haar toch ook nog even op de foto voor de Menkaure/Menkaoera piramide, evenals twee kamelen.
Achter de Menkaure/Menkaoera piramide liggen drie kleine piramides, gebouwd voor koninginnen. Vanaf daar een foto van eentje ervan met op de achtergrond de grote drie. Aan Mar is te zien dat ook deze piramide niet echt klein te noemen is.
We kijken nog een keer in de guide of we niks gemist hebben. Er blijkt een viewpoint te zijn dat buiten het kaartje ligt. Het is een eind lopen en de weg loopt, zoals vanaf de poort, omhoog. De wind is inmiddels aangetrokken en dat is niet prettig wandelen.
Als we bij het viewpoint aankomen staan daar tientallen bussen die een menigte mensen hebben uitgespuugd. Vrijwel iedereen wil dezelfde foto's maken, ofwel alsof je met je hand de piramides optilt dan wel tussenduim en wijsvinger oppakt. Met enige moeite lukt het ons om een foto te maken zonder anderen erop.
Na het viewpoint lopen we terug richting ingang. Het is mooi geweest.
Tegen twaalf uur zijn we weer in het hotel. We vertrekken me de taxi om half een. Het is 45-60 minuten met de taxi naar het vliegveld en onze vlucht vertrekt om 15.00 uur. Die willen we zeker niet missen!
In de terminal is het een grote chaos. Voor je binnenkomt is er security en daarna nog een keer security. Het is ons niet duidelijk in welke rij we moeten staan en daarom pakken we maar de eerste de beste. Het schiet niet op in die rij. Als we zeggen dat we aan de late kant zijn laat iedereen ons voorgaan. Eenmaal voor in de rij werp de boa een blik op onze tickets en zegt, verkeerde rij.
Blijkt dat ergens in een hoek van de hal een gangetje is dat leidt naar de Binnenlandse vertrekhal.
En daar is geen spoor van een rij, we zijn razendsnel door security en ingecheckt.
We hadden ons niet hoeven te haasten, de vlucht heeft 45 minuten vertraging.
Deze vlucht is met een propeller vliegtuig, een ATR72 en duurt dus wat langer dan de heen reis.
Het schemert al als we de aankomsthal uitlopen maar voor onze ogen gewend zijn horen we al "habibi, habibi". Ibrahim had ons al gezien.
Op de kamer aangekomen ligt er wederom een handdoek creatie voor ons op bed. We zijn weer "thuis".
