27 Januari: Valle de Cochiguaz & Elqui
Gisteren kregen we van onze tolk én onze
astronoom de tip om een ritje te maken naar de valle
de Cochiguaz. Dat is een vallei die achter de berg
ligt waar we vanuit ons hotel op uitkijken.
We rijden over smalle weggetjes door een
schitterende kloof.
Na zeventien kilometer houdt het asfalt op en begint de ripio. Op het punt waar het asfalt ophoudt hebben een aantal boeddhisten een heuse stupa gebouwd. Hij knalt eruit tegen het strakblauwe decor in de felle zon met de bergen op de achtergrond.
Het is een vredige plek en ook gezien de afwezigheid van toeristen in deze vallei is het goed te begrijpen dat mensen hier naar toe gaan om tot zichzelf te komen. Een stupa zou geen stupa zijn zonder uitbundig vlagvertoon.
We rijden nog vijf kilometer door naar,
volgens de vrijwilligster bij de stupa, het beste restaurant
van de vallei. We worden bediend door een zeer vriendelijke en
spraakzame kabouter zonder muts. Het eigen gebakken brood is
het beste brood tot nu toe op reis. In combinatie met de
gerijpte geitenkaas en pebre
vormt dit een zeer smakelijke lunch.
Als we terugrijden stoppen we nog vlakbij de stupa voor een verzameling gestapelde stenen waar iemand aardig wat werk aan heeft gehad zo te zien.
Tijd om terug te gaan naar huis, het zwembad lonkt.
Tegen vijven gaan we naar Los
Nichos, de oudste pisco destilleerderij van de
valle de Elqui.
Ze verzorgen tours van een half uur. Dat trekken we nog net met deze warmte. We wachten op onze beurt op het terras bij de bar.
Bij de boom zien we dat niet iedereen de tour heeft kunnen afmaken.
Buiten staat een stokoude IH B130 truck uit de vijftiger jaren die kennelijk nog dienst doet.
In deze ketel (alambique) wordt de pisco gestookt. Erboven
hangt het "controlpanel".
De privé wijnkelder, de "kelder des doods", van de eerste eigenaar. Wie wilde kreeg een aantal flessen van hem, mits ze het drie dagen opgesloten in de kelder uithielden.
De muurschildering in de aanpalende ruimte over hoe dat was spreekt boekdelen.
Over de pisco proeverij kunnen we kort zijn.
Net alsof je pure, lauwe jenever drinkt. Bah.
's Avonds eten we een beste pizza met quinoa salade in de Guayacán Beer Garden op het plein in Pisco Elqui. Einde van alweer een gezellige dag!
