18 Januari: Villa La Angostura
We worden pas om acht uur wakker. Tijd genoeg
om voor het ontbijt lekker te douchen en wat te rommelen. Maar
dan moet je wel warm water hebben en dat is er dus niet. Dan
maar ongedoucht naar het ontbijt. Daar treffen we de bazin.
Die heeft het euvel snel gevonden, de werkster heeft de
stekker van de boiler eruit getrokken om te kunnen strijken en
vergeten die weer terug in het stopcontact te doen. Gelukkig
maar, nu kunnen we na het ontbijt gaan douchen.
Tijd om af te rekenen. Argentijnen blijken dol
op cash en dan met name dollars en euro's. Ze zijn blij als we
niet met creditcard hier betalen.
Om half elf vertrekken we dan eindelijk. Van
Dina Huapi, aan het Nahuel Huapi meer, naar onze volgende
pleisterplaats, Villa La Angostura, ook aan dat meer, is het
zeventig kilometer rijden. Vrijwel de gehele rit volgt de
oevers van Nahuel Huapi. Wonderschoon om te rijden en we zijn
dan ook niet de enigen. Het is zo'n beetje bumper aan bumper.
De camping annex appartementencomplex, Unquehue, is snel gevonden en we kunnen ook direct ons appartement in. Dat is een beetje gedateerd, maar wel heerlijk ruim. De ligging is perfect, aan de cuarenta met een oprijlaan van honderd meter. Zo zit je niet pal op de weg en kunnen we vanaf ons balkon (hoek, eerste verdieping) de drukte op de R40 van een afstandje bekijken.
We halen een paar empanada's in het winkeltje aan de overkant voor de lunch. Daarna gaan we lopend de stad in. Het is net alsof je in een Oostenrijks skidorp rondloopt.
Ook hier is alles gericht op het toerisme, nog meer dan in
Bariloche. Veel restaurants, winkels met artesania, ski- en
mountainbikeverhuur etc.
Nog wat trivia. Máxima, ja die
van Willie, heeft wel wat met dit stadje. Zij heeft hier
een stuk grond gekocht en haar ouders hebben hier een huis
gehad. Haar broer, Martín, heeft een
restaurant in het stadje. Zijn zus heeft hem vast geadviseerd
hoe hoog de prijzen op de kaart moeten zijn, doe maar
Nederlands niveau. Daar gaan we dan maar niet eten.
Vrijwel alle huizen hier zijn van hout. Ook die van bar & grill Ruta 40.
Het politiebureau vormt een uitzondering.
Als we in de middag op het balkon hangen, is deze Chimango zo vriendelijk om even voor ons te poseren in de dode boom op het veld voor ons appartement.
Naast de ingang van Unquehue is een
supermarkt. Het assortiment is bedroevend, hier geen vergeten
maar verlepte groenten. Na enig zoeken kunnen we wel wat
vinden om zelf een maaltijd van te maken.
Villa La Angostura is duur zat en eten op een tijdstip waarop je zelf trek hebt is ook wel eens lekker. Flesje wijn erbij, wie doet ons wat.
