2 Februari: Koh Lanta
Even na tienen in de ochtend worden we opgehaald door de pick-up van Il Mare. Il Mare ligt aan de noordpunt van het Khlong Nin strand. We hebben wederom een beachfront huisje kunnen reserveren, in principe voor drie nachten. Hier hebben we wel alle lusten (denk aan winkeltjes, restaurants etc.), maar niet de lasten zoals harde muziek e.d. We kijken uit op een rustig stukje strand.
Het heeft er hier alle schijn van dat heel Scandinavië is leeggelopen. En dan niet de crème de la crème, maar meer het type Henk en Ingrid, of in dit geval Olaf en Pernille of zoiets. Heel Koh Lanta heeft veel weg van een arbeidersvakantieoord. Je ziet hier veel hooligans rondlopen in blote (bier)bast onder de tattoos vergezeld van hun volvette wederhelften in veel te krappe, hier aangeschafte, strapless bikini's.
We zijn zeer tevreden met ons huisje, maar ook hier geldt dat je eerst op inspectie moet voor je er intrekt. Meestal zijn er minimaal wat lampen stuk, staat de koelkast uit, is het doucheputje hopeloos verstopt. Vaak is er alleen met de spuitbus schoongemaakt en ruikt het huisje naar een wc. Hier blijkt de thermostaat van de airco van slag af en na twee nachten pogen om hem goed onder controle te krijgen geven we het op en vragen een ander huisje. Op dit terras brengen we de nodige uurtjes door, we hebben heerlijk schaduw van een grote boom.
3 Februari: Koh Lanta
Als speciaal vermaak strandt er een vissersbootje vlak voor onze deur. We hebben twee volle dagen plezier van de knullige bergingspogingen die uiteindelijk slagen. Ondertussen lezen we wat, bakken we wat in de zon en zwemmen we wat...
Vanaf het terras worden we elke avond getrakteerd op een zonsondergang.
4 Februari: Koh Lanta
Vandaag trekken we er weer eens op uit. We crossen met een scootertje door de binnenlanden en komen een rubberplantage tegen. Als je goed kijkt dan zie je de rubbertapjes onder aan de bomen hangen.
In close-up is het makkelijker te zien...
Hier zijn we inmiddels al vele malen langsgelopen en gereden zonder er een foto van te maken. Maar als je Houben van je achternaam heet... Een kamer kunnen we ons hier niet veroorloven, het is een van de duurste stekjes op het eiland.
We rijden naar het bergachtige zuiden van het eiland. Er is daar een nationaal park gevestigd waar ook een wandeltocht is uitgezet. Gezien de temperatuur is dit meer iets voor "mad dogs and Englishmen" en laten we het voor wat het is. De baaien zijn schitterend.
Wat we ook absoluut niet willen doen is een olifanttrektocht naar de waterval. Zielig voor de olifant en "gaap" alweer een waterval. Kijk hem eens staan, geketend wachtend op toeristen met zijn trieste oogjes...
's-Avonds eten we op het strand bij Oasis. De serveerster biedt aan om een foto van ons tweeen te maken. Een camera hebben we niet bij ons, dus wordt het met een telefoon.
