22 December: Yangon
Vandaag staat weer eens in het teken van verkassen. De ochtendvlucht naar Thandwe is verschoven naar half vier vanmiddag. Er is dus nog tijd om wat te bekijken in Yangon. Na het ontbijt babbelen we nog wat met handen en voeten met deze Vietnamese monnik, die het duidelijk koud heeft in de ochtendlucht.
Gezien de vrij constante gewichtstoename van ons beiden de afgelopen weken hebben we besloten om zoveel mogelijk lopend te doen. Naar de Kyauk Taw Gyi is het een klein uur. Onderweg komen we een groep kleine monniken tegen die net van een gulle gever een schep rijst krijgen voor in hun bedelnap.
Kyauk Taw Gyi is een Boeddhistisch monument, met in het centrum een Boeddha van zevenendertig voet oftewel elf meter hoog. Dit beeld is gehouwen uit één stuk wit marmer. Ze hebben hem maar achter glas gezet.
Er zit een heel verhaal vast aan deze Boeddha. Het stuk marmer is gedeeltelijk bewerkt op de vindplaats en daarna via de boot en trein hier naar toe vervoerd. Op het schilderij een impressie van de reis.
Er wordt hier driftig gesopt om de boel schoon te houden. Dat mogen ze op meer plaatsen doen, bijvoorbeeld de vloeren. Een tempelcomplex mag je alleen binnen op je blote voeten en die zijn na een rondgang zwart van de bagger.
Buiten lopen we weer een groep monniken tegen het lijf.
Vijf minuten lopen vanaf de tempel is het Hsin Hpyu Daw park (witte olifant park). De olifanten, het zijn er twee, zijn op het platteland gevonden en zijn hier naar toe gebracht in 2002. Hun ontdekking is, volgens de militairen, een goed teken voor het land.
Nee, we hebben niets gebruikt, roze olifanten bestaan echt! Echt wit zijn ze dus niet, meer de kleur van biggen.
Bij de olifanten komen we een groepje Birmese giechelkonten tegen. Dit is er eentje van. Ze gaan later ook met ons op de foto.
Tegen twee uur gaan we naar de luchthaven en of de duivel ermee speelt zet de taxichauffeur ons bij het internationale vliegveld af i.p.v. het binnenlandse. Dat is maar vijfhonderd meter verder, maar toch. Grrr.
Na een voorspoedige vlucht arriveren we tegen een uur of vijf in Ngapali. Daar bevindt zich onze lodge voor de komende dagen, de Yoma Cherry Lodge. Eindelijk weer eens strand...
De zon gaat hier al onder om kwart voor zes. De zonsondergang mag er zijn. Na nog een lekker diner op het terras voor de lodge blazen we tegen negen uur de aftocht en gaan tussen de lappen.
