27 November: Lady Elliot Island
Lady Elliot Island ligt op ruim tachtig kilometer van het vasteland
en is daarmee het verst uit de kust gelegen Australische eiland. Het eiland is
slechts veertig voetbalvelden groot en ligt aan de zuidkant van het Great
Barrier Reef.
Voordat hier een
eco resort is gevestigd werd het eiland geëxploiteerd voor de
vruchtbare guano (vogelpoep), wat voor kunstmest werd gebruikt. Daarna is het
eiland gelukkig weer aan de natuur overgelaten.
Lady Elliot Island is het beste wat we tot nu toe meemaken in Australië. Alleen al de vijfendertig minuten durende vlucht er naar toe is spectaculair. Seair vliegt met piepkleine Cessna Grand Caravan's waar dertien passagiers in passen.
Voor vertrek stelt de piloot zich voor (Hi guys, my name is Tim and I am your pilot on this flight) en neemt met ons de veiligheidsvoorschriften door. Dan is het riemen vast en gaan...
Even later zien we vanuit de lucht de pier van Hervey Bay liggen, waar we gisteren nog langs liepen.
Met een vaartje van honderveertig knopen per uur vliegen we op een hoogte van maximaal zevenduizend voet. In de verte zien we het eiland liggen omringd door een lagune. Doordat het eb is kan je de lagune goed vanuit de lucht zien als een ring om het eiland.
Na een scherpe bocht zien we de landingsstrip voor ons opdoemen.
En dan staan we aan de grond. De eerste dingen die ons opvallen als de piloot de deur open
doet is
a) het oorverdovende gekwetter van duizenden vogels
b) de geur van de vogelpoep
Hierna komt de inmiddels gebruikelijke briefing en dan mogen we naar ons onderkomen voor vannacht. Dat valt een beetje tegen. De eco-hut blijkt een tent te zijn, zonder wc of wasgelegenheid. En dat voor honderdrieënzestig Australische dollars p.p. inclusief diner en ontbijt. Omgerekend kom je op een dikke tweehonderd euro per nacht voor ons samen.
Robyn, de resort manager, valt duidelijk op mannen en heeft er begrip voor dat we een (gratis) upgrade willen omdat Peet wat "ziekjes" is. Hij strijkt zijn hand over zijn hart en we kunnen verhuizen naar een luxe reef cabin, met veranda, groot bed en een eigen badkamer...
Vlak voor de deur van onze cabin ligt een prachtig stuk koraalstrand. Nu het laagwater is kan je met je waterschoentjes een heel eind wandelen door de lagune. Mar vermaakt zich wel.
Terwijl Peet zijn eerste (en enige) duik neemt in het Great Barrier Reef.
Na drie kwartier is de fles bijna leeg en moet Peet van de "safety first" divemaster (links) naar boven. En dat terwijl hij zelf vindt dat er nog wel een kwartier lucht over is...
We moeten allebei nu even bijkomen van de actie!!
Overal op het eiland, dus ook voor de hut zitten vogels. Verreweg de meeste zijn stern soorten. De grijze variant met witte koppen, de witkapnoddy's, zitten in de bomen.
De zwarte variant met witte bef, de brilstern, broedt op de grond. En soms midden op het pad.
Het is zeker tien minuten lopen van de oostkant waar wij zitten naar de westkant waar de zon ondergaat. Heerlijk zo met het gekwetter van de vogeltjes erbij...
Het diner is uitstekend verzorgd en we scheppen veel te veel op. Tegen een uur of negen liggen we in bed en dommelen in met op de achtergrond het geluid van de vogels en het ruisen van de branding. Het was goed vandaag!!!!
